Η Τεχνική του Διαλογισμού
'Path', Dan Hillier
'Κανείς δεν μπορεί να βαδίσει την ατραπό, προτού γίνει η ίδια η ατραπός'.
-“Η Φωνή της Σιγής”, Ε.Π.Μ.
Διαλογίζομαι σημαίνει: παίρνω ένα αντικείμενο και προσπαθώ να διεισδύσω στο νόημα του, τη σημασία του, την αιτία του και τις σχέσεις του. Όταν ένας επιστήμονας συλλογίζεται βαθιά πάνω σ' ένα άτομο, τη μορφή του, την ποιότητα του, τον σκοπό του και την αιτία, τότε κάνει διαλογισμό. Όταν ένας πολιτικός σκέπτεται σχετικά με ένα πρόβλημα και προσπαθεί να το επιλύσει από τις 4 αυτές απόψεις, τότε κάνει διαλογισμό. Όταν ένας θρησκευόμενος άνθρωπος σκέπτεται βαθιά τα λόγια των προφητών, την επίδραση τους στη συνείδηση των ανθρώπων και τη σχέση τους με τον άνθρωπο ή τον Θεό, κάνει διαλογισμό. Και πάλι, όταν ένας άνθρωπος σκέπτεται επάνω στη νοητική ή συγκινησιακή διαδικασία, τις «υπερφυσικές» εμπειρίες και προσπαθεί να βρει τις αιτίες και τις επιπτώσεις τους στη ζωή μας, κάνει διαλογισμό. Όταν ένας καλλιτέχνης προσπαθεί να δώσει μορφή στα βαθύτερα του όνειρα και οράματα, ντύνοντας τα με μουσική ή χρώματα ή υλοποιώντας τα μέσα από γραπτά κείμενα, τότε κάνει διαλογισμό, γιατί μια περίοδος δημιουργικότητας είναι μια περίοδος διαλογισμού. Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι ο διαλογισμός είναι μια διαδικασία διείσδυσης στο βαθύτερο νόημα γεγονότων, αντικειμένων, μορφών, ενεργειών, δραστηριοτήτων κλπ. και έκφρασης της κατανόησης που κερδήθηκε μέσα από τη δημιουργική ζωή, τις νέες επινοήσεις και την καλλιτεχνική έκφραση.
Όλοι οι ηγέτες, σε κάθε πεδίο ήταν και είναι άνθρωποι διαλογιζόμενοι. Ο διαλογισμός διαρκεί άλλοτε ένα λεπτό, άλλοτε μια ώρα, άλλοτε μέρες μέχρι να φτάσει ο νους στον σκοπό του. Ο διαλογισμός μοιάζει με τη διαδικασία επίλυσης ενός προβλήματος. Ας πάρουμε μερικά παραδείγματα:
1. Βάλτε λίγο αλάτι σ' ένα ποτήρι νερό και παρατηρείστε το. Το αλάτι εξαφανίζεται σιγά - σιγά, καθώς το απορροφάει το νερό. Το νερό είναι ο νους, το αλάτι είναι το πρόβλημα - οποιοδήποτε πρόβλημα (πολιτικό, επιστημονικό, θρησκευτικό ή ψυχολογικό). Μέσα από τον διαλογισμό το πρόβλημα επιλύεται σταδιακά και ο νους θα το απορροφήσει εντελώς.
2. Φυτέψτε έναν σπόρο και δείτε πώς μεγαλώνει με τη βροχή και τη λιακάδα. Δείτε τον καθώς σιγά - σιγά ανοίγει, ξεδιπλώνεται και απελευθερώνει την εσωτερική του ενέργεια, καθώς ο σπόρος γίνεται ένα όμορφο, ευωδιαστό λουλούδι. Έτσι και ο διαλογισμός είναι μια διαδικασία που ξεδιπλώνεται και ανθίζει.
3. Πάρτε πολλές χρωματιστές πέτρες και φτιάξτε σιγά - σιγά ένα όμορφο μωσαϊκό ή ακολουθείστε τη μέλισσα καθώς μαζεύει το νέκταρ από πολλά διαφορετικά λουλούδια και φτιάχνει το χρυσαφί μέλι. Διαλέξτε μια σπερματική ιδέα και βήμα - βήμα κάντε τη να μεγαλώσει, να γίνει ένας ισχυρός οργανισμός, μια σημαντική κοινωνική δραστηριότητα, μια σπουδαία ορχήστρα.
Στον διαλογισμό συγκεντρώνουμε ιδέες, απόψεις, διάφορες επινοήσεις και πλέκοντας τα μαζί δημιουργούμε μια καινούρια επινόηση. Αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός συνθετικού διαλογισμού. Υποθέστε πως έχετε ένα σπίτι βρώμικο και σκοτεινό. Καθαρίστε το, ανοίξτε να μπει φως, διακοσμήστε το και θα γίνει ένα λαμπερό και όμορφο σπίτι. Ο διαλογισμός κάνει το ίδιο πράγμα. Ο πραγματικός διαλογισμός εξαγνίζει όλη τη συναισθηματική μας κατάσταση, καθαρίζει τον νου μας και σταδιακά τον φέρνει σε επαφή με το εσωτερικό Φως. Όταν επιτελεστεί αυτή η επαφή, η ηλεκτρική και εξαγνιστική δύναμη του Εσωτερικού Φωτός απελευθερώνεται και εκδηλώνεται, οπότε έχουμε σαν αποτέλεσμα έναν άνθρωπο άγιο, έναν θεραπευτή, έναν στοχαστή, έναν οργανωτικό άνθρωπο, έναν άνθρωπο ορθών ανθρώπινων σχέσεων, έναν ηγέτη και ένα ζωντανό φως για τις επερχόμενες γενιές. Ο Διαλογισμός είναι η επιστήμη της επαφής με την Ψυχή. Αν θέλετε να διαλογισθείτε:
1. Διαλέξτε ένα συγκεκριμένο σημείο σ' ένα ναό, ένα ιερό ή τη φύση.
2. Καθίστε χαλαρά, αναπνέοντας ρυθμικά και κρατώντας τη σπονδυλική στήλη ορθή.
3. Συγκεντρώστε την προσοχή σας στη μέση της κεφαλής μόνο για 30 ως 35 δευτερόλεπτα και έπειτα αρχίστε να σκέφτεστε πάνω σε μια λέξη, μια πρόταση, ένα αντικείμενο ή ένα πρόβλημα. Για παράδειγμα: α) Ο Θεός είναι φως, β) Η ζωή είναι ηλεκτρική ενέργεια, γ) Ένα άτομο είναι ενέργεια, δ) Το έθνος μας μπορεί να ανυψωθεί με... ε) Ο σκοπός της εκπαίδευσης είναι να φέρει αρμονία ανάμεσα… στ) Ένα δέντρο, ένας ναός, μια ιστορία, ένα μουσικό κομμάτι.
4. Αφού διαλέξετε το θέμα του διαλογισμού, σκεφτείτε το χρησιμοποιώντας τις τέσσερις απόψεις (δες τη σημείωση* που ακολουθεί).
5. Κάθε άποψη θα χρειαστεί 3 - 4 λεπτά και όλη η περίοδος του διαλογισμού δε θα ξεπεράσει τα 10 - 15 λεπτά. Αργότερα θα μπορείτε να διαλογίζεστε περισσότερο, μια και τα εγκεφαλικά σας κύτταρα θα είναι συνηθισμένα στον κραδασμό και θα μπορούν ν' αντέξουν την πίεση του διαλογισμού.
6. Αφού ολοκληρώσετε τη διαδικασία του συλλογισμού σας, στρέψτε την προσοχή σας σε άλλα θέματα.
7. Μπορείτε να αρχίζετε και να τελειώνετε το διαλογισμό σας με μια προσευχή.
8. Αν οποιαδήποτε στιγμή αντιληφθείτε ότι ο νους σας απομακρύνεται από το θέμα του διαλογισμού, μην ανησυχήσετε. Φέρτε τον πάλι πίσω και σταθεροποιήστε τον στο θέμα, μέχρι να ολοκληρωθεί η περίοδος του διαλογισμού.
9. Θα δείτε ότι αρχικά είναι δύσκολο να ελέγξετε τον νου σας και να απαλλαγείτε από τις συγκινήσεις σας, αλλά αυτά θα τα ξεπεράσετε σταδιακά.
10. Ο διαλογισμός θα σας βοηθήσει στα οικογενειακά προβλήματα, θ' αυξήσει την ενέργεια και θ' ανοίξει μπροστά σας ένα καινούριο δημιουργικό κύκλο. Η υγεία σας θα είναι πολύ καλύτερη, γιατί το σώμα είναι ο καθρέφτης της νοητικής και συγκινησιακής σας κατάστασης. Όταν ο εσωτερικός κόσμος είναι αρμονικός, υγιής και αγνός, το σώμα θα είναι αρμονικό, υγιές και αγνό. Ο διαλογισμός είναι ένα ευγενές εργαλείο. Μας βοηθάει να σκεφτόμαστε, να δρούμε, να μιλάμε και να γράφουμε πιο δημιουργικά, σε αρμονία με το υψηλότερο αγαθό για την ανθρωπότητα. Αυξάνει την ικανότητα μας να υπηρετούμε, να κατανοούμε τον κόσμο και τα προβλήματα του, να αντιμετωπίζουμε τις ανάγκες δημιουργικά. Μας βοηθά να παραμένουμε στο φως της Ψυχής και να δρούμε μέσα από ένα ανώτερο πεδίο, καθώς γινόμαστε μια πηγή έμπνευσης, κουράγιου και δύναμης για τους συντρόφους μας. Μας βοηθά να χτίσουμε τη γέφυρα μεταξύ της Ψυχής και της προσωπικότητας και να έχουμε σταθερή επικοινωνία με την Ψυχή, για να ελκύσουμε τη σοφία της και την ακτινοβολία της στον κόσμο. Ένας διαλογιζόμενος άνθρωπος διατηρεί τα χρήματα, την ενέργεια και τον χρόνο, αφιερώνοντας τα στην εξύψωση της ανθρωπότητας.
* Σημ. Μερικές επεξηγήσεις για τις Τέσσερις Απόψεις: Ένας Ινδός Σοφός που λεγόταν Πατάντζαλι (Patanjali) και ζούσε πριν από τον Χριστό, έγραψε ένα μικρό βιβλίο στο οποίο περιέλαβε τη συμπτυγμένη φιλοσοφία του για τον διαλογισμό. Σ' αυτό το βιβλίο λέει: «Η συνείδηση ενός αντικειμένου επιτυγχάνεται μέσω συγκέντρωσης στην τετραπλή του φύση, τη μορφή μέσω εξέτασης, την ποιότητα μέσω διάκρισης, τον σκοπό μέσω έμπνευσης και την αιτία ή την ψυχή μέσω ταύτισης».
Η ιστορία της ανάπτυξης της ανθρώπινης συνείδησης και το βάθος της κατανόησης της είναι η ιστορία των τεσσάρων κύριων απόψεων μέσα από τις οποίες μπορούμε να προσβλέπουμε σε κάθε αντικείμενο. Ένα μικρό αγόρι έχει μια διάσταση, μια άποψη. Ενδιαφέρεται για την εξώτερη μορφή. Καθώς μεγαλώνει και προοδεύει, έχει μιαν άλλη διάσταση. Προσπαθεί να βρει την ποιότητα της μορφής για να τη χρησιμοποιήσει για δικούς του σκοπούς. Όταν είναι πλέον άντρας, προσπαθεί ν' ανακαλύψει τον σκοπό του αντικειμένου και όταν πλησιάζει την πνευματική ωριμότητα, προσπαθεί να βρει την αιτία του αντικειμένου. Ας αναλύσουμε τις τέσσερις απόψεις που αναφέρθηκαν:
Η Μορφή: Αυτή είναι η πιο εξωτερική εμφάνιση ενός αντικειμένου. Ένα μολύβι, ένα σπίτι, ένα πουλί, ένας άνθρωπος. Υπάρχουν όμως ακόμη μορφές που είναι πέρα από τις πέντε αισθήσεις μας. Για παράδειγμα, οι σκέψεις μας έχουν μορφές. Είναι μερικές φορές πολύ όμορφες, μερικές όμως πολύ άσχημες. Τα συναισθήματα μας έχουν επίσης τις ιδιαίτερες μορφές τους. Κάθε τι που δονεί, ακτινοβολεί ή παράγει, έχει μορφή, και τίποτα δεν υπάρχει στο σύμπαν χωρίς μορφή. Μερικές μορφές για λίγα μόνο λεπτά, άλλες για αιώνες. Εκείνες οι μορφές που είναι σύμφωνες με τους νόμους του Κόσμου, διαρκούν πολύ καιρό. Σ' αυτές τις μορφές ανήκουν υψηλές, ευγενείς ιδέες ή θετικά συναισθήματα και συγκινήσεις, τα οποία διαποτίζονται με αγάπη και συμπάθεια. Για να γνωρίσουμε το αντικείμενο μας, πρέπει να κατανοήσουμε τη μορφή αυτού του αντικειμένου. Αυτό είναι το πρώτο σημείο άποψης από το οποίο μπορούμε να εξετάσουμε ένα αντικείμενο. Είναι το πρώτο βήμα της επιστημονικής προσέγγισης.
Η Ποιότητα: Η ποιότητα ενός αντικειμένου είναι ο ίδιος ο χαρακτήρας του, ο οποίος το διαφοροποιεί από ένα άλλο αντικείμενο. Για παράδειγμα, η ποιότητα ενός μήλου είναι διαφορετική από την ποιότητα ενός κυδωνιού. Η ποιότητα της ακτινοβολίας γάμμα είναι διαφορετική απ' αυτήν της ακτινοβολίας βήτα ή ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου είναι διαφορετικός από του γείτονα του. Η ποιότητα βρίσκεται με τη διάκριση. Διάκριση σημαίνει να βρίσκεις τις διαφορές στην ποιότητα μεταξύ των δύο αντικειμένων - όχι τις διαφορές στη μορφή. Στη διαδικασία της σκέψης, η εξέταση ανταποκρίνεται στο στάδιο της συγκέντρωσης της σκέψης και η διάκριση ανταποκρίνεται στο δεύτερο στάδιο, το οποίο αποκαλούμε διαλογισμό. Η δεύτερη οπτική μέσα από την οποία εξετάζουμε ένα αντικείμενο, είναι η διάκριση της ποιότητας του, η οποία το διαφοροποιεί από τα άλλα αντικείμενα.
Ο Σκοπός: Ο σκοπός ενός αντικειμένου είναι το ύψιστο κάλεσμα, το πεπρωμένο του, το σχέδιο το οποίο καλείται να ολοκληρώσει. Κάθε αντικείμενο έχει έναν σκοπό, είτε είναι άτομο, άνθρωπος, δέντρο, θάμνος κλπ. Ο σκοπός της κάθε μορφής μπορεί να συγκριθεί με ένα ψηφιδωτό στη μεγάλη εικόνα που χτίζει ο Μεγάλος Αρχιτέκτων. Μπορούμε ακόμη να πούμε πως ο σκοπός της κάθε μορφής μοιάζει με ήχο σε ορχήστρα, που είναι μέρος της συμφωνίας του Κόσμου. Λέμε μερικές φορές πως κάποιος άνθρωπος έχει ταλέντο ή είναι ιδιοφυΐα. Ο ταλαντούχος άνθρωπος είναι αυτός στον οποίο ο εσωτερικός σκοπός εκφράζεται μερικά. Η ιδιοφυΐα είναι ένας άνθρωπος που εκπληρώνει αυτόν τον σκοπό απόλυτα. Ο σκοπός είναι η εσωτερική κατεύθυνση του αντικειμένου. Είναι η εκπλήρωση της αιτίας που βρίσκεται πίσω από το αντικείμενο. Αν ερευνήσουμε μια μορφή όσον αφορά τον σκοπό της, θα προσεγγίσουμε το Σχέδιο του Αρχιτέκτονα και τη δυναμική αρχή που αποκαλούμε αιτία της μορφής ή του αντικειμένου.
Η αιτία: Η έρευνα οδηγεί στην αιτία μιας μορφής, μιας συγκίνησης, ενός τρόπου συμπεριφοράς, μια νοητικής κατάστασης ή του ανθρώπου, ακόμα και του σύμπαντος. Οδηγεί στην αιτία χωρίς αιτία ή στο μυστικό διάστημα. Για να γνωρίσουμε ένα αντικείμενο, πρέπει να έχουμε έναν συνθετικό νου, έναν νου που προωθεί τη μελέτη με τρόπο ταυτόχρονα επιστημονικό, ψυχολογικό, φιλοσοφικό και πνευματικό. Ο άνθρωπος που διαλογίζεται με τον τρόπο που αναφέραμε, φτάνει τελικά στα υψηλότερα σημεία συνείδησης και εισέρχεται στην Ατραπό της Μύησης, που τον οδηγεί στο μυστήριο της Ευρύτερης Ζωής. Σ' ένα εσωτερικό βιβλίο μαθαίνουμε ότι «η Μύηση είναι ουσιαστικά η διείσδυση στις περιοχές της θείας συνείδησης, που δεν βρίσκεται στο φυσιολογικό πεδίο συνείδησης ενός ανθρώπινου όντος. Αυτή η μαγνητική διείσδυση επιτυγχάνεται από τους μαθητές μέσω στοχαστικού διαλογισμού, ανάπτυξης μιας ερμηνευτικής πνευματικής κατανόησης και ακόμα χρήσης του εκπαιδευμένου διακριτικού νου».
Αυτή η εργασία της ανάπτυξης έρχεται σ' αυτούς τους ανθρώπους που προετοιμάζονται για την ατραπό της μύησης. Μαθαίνουμε ότι υπάρχουν εννιά Μυήσεις και ότι σε κάθε Μύηση η σκιά, ο άνθρωπος, γίνεται σταδιακά πραγματικότητα. Αυτή είναι η διαδικασία της μεταλλαγής κατά την οποία το ανθρώπινο κάρβουνο γίνεται θείο πυρ. Και το είδωλο γίνεται σταδιακά πραγματικότητα. Στην «τελευταία» Μύηση, το είδωλο εξαφανίζεται εντελώς μέσα στην πραγματικότητα και ο άνθρωπος γίνεται ο πραγματικός του εαυτός, γεμάτος από θεία δόξα και ευδαιμονία. Το ανθρώπινο εγώ είναι ένας όρος που χρησιμοποιούμε και με τον οποίο εννοούμε μια οντότητα που αποτελεί συνδυασμό της πραγματικότητας και της σκιάς, έναν περιοδικό εαυτό, ο οποίος στο τέλος της πέμπτης Μύησης θα γίνει μια Ψυχή και σταδιακά θα γίνει ο Εαυτός - ο Σπινθήρας. Το ανθρώπινο εγώ δεν είναι ούτε η προσωπικότητα ούτε η ψυχή. Είναι μια αυτοσυνείδητη ταυτότητα, που εκδηλώνεται από την ένωση του πνεύματος και της ύλης στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος δεν έχει συνείδηση της απόλυτης θείας κατάστασης του είναι. Βρίσκεται σε κατάσταση ψευδαίσθησης. Η κατάσταση αυτή της ψευδαίσθησης προκαλεί, στο νοητικό επίπεδο, μια αίσθηση χωριστικότητας, μια σύλληψη της εγώτητας, που είναι θνητή και δεν έχει πραγματική ύπαρξη. Το ανθρώπινο εγώ είναι αυτό που ενσαρκώνεται κάθε φορά, μέχρις ότου η Υψίστη Πραγματικότητα μέσα του ξυπνά στην πραγματική της φύση, με τη διαδικασία της υπηρεσίας, του διαλογισμού και της Μύησης. Ο Ηλιακός μας Άγγελος είναι ο πρώτος μας Δάσκαλος και Μυητής στη θεία ζωή και τα μυστήρια της. Είναι ο Άγγελος της μεγάλης Παρουσίας μέσα στον άνθρωπο. Ο Σπινθήρας είναι η ενότητα της πνευματικής ευδαιμονίας, η ανώτατη κατάσταση του εκδηλωμένου χώρου. Ολόκληρη η ιστορία της ψυχής και του κατορθώματος της συνοψίζεται στην ακόλουθη αρχαία στροφή:
«Υπάρχει ένας ήλιος, ένας άλλος ήλιος ανατέλλει πάνω από τον ορίζοντα. Ανάμεσα στους δύο ήλιους υψώνεται μια μορφή. Ο Δεύτερος ήλιος σβήνει τον πρώτο. Κι έπειτα αυτοί οι δυο ήλιοι αναμιγνύονται και συγχωνεύονται... Ένας τρίτος οράται.»
-"Το Πύρινο Άρμα και τα ναρκωτικά", Τορκόμ Σαραϊνταριάν
