Πυρός Μάντραμ
Η εστία του Φωτός μέσα στο φλεγόμενο τόξο,
ω Προσκυνητή,
αυξάνεται και ελαττώνεται
καθώς η προσήλωση αυστηρή ή όχι
προδίδει το σκοπό μέσα στην καρδιά.
Η εστία αυτή βρίσκεται πάντα εκεί,
απαρατήρητη και αόρατη.
Σκοτεινή και ζοφερή είναι η νύχτα
και πονεμένη η καρδιά του αφώτιστου Προσκυνητή.
Η νύχτα είναι σκοτεινή
αλλά η ζοφερότης δε γίνεται αισθητή
όταν μέσα στη σκοτεινή θύρα
φαίνεται το ζωηρό απατηλό φως,
το φως που τρεμοσβήνει πάντα μπροστά,
πλανεύοντας με το φέγγος του
τον Προσκυνητή που πάντα προχωρεί.
΄Εξι φορές μπορεί να αυξάνεται και να ελαττώνεται το φως,
έξι φορές η λάμψη του γίνεται αισθητή
αλλά στην έβδομη ώρα της λάμψεως,
η φλόγα ξεπηδά ξαφνικά.
΄Εξι φορές η Φλόγα ξεπηδά,
έξι φορές αρχίζει η καύση
αλλά στην έβδομη ώρα ο βωμός χάνεται από τη θέα
και μόνο η Φλόγα φαίνεται.
΄Εξι φορές ο κύκλος του καυστικού πυρός,
έξι φορές η βροντερή κάμινος καίει και ξεχωρίζει
αλλά κατά την έβδομη τίποτα δε μένει
εκτός από την ανερχόμενη Φλόγα,
που ανεβαίνει στο Τριαδικό Πνεύμα.
΄Εξι φορές η Φλόγα ανεβαίνει,
έξι φορές το νέφος αποτραβιέται
αλλά κατά την έβδομη τίποτα δε φαίνεται
εκτός από το Αιώνιο Πυρ.
΄Εξι φορές οι φλόγες απορροφούν το νερό,
έξι φορές η υγρασία εξαφανίζεται
αλλά κατά την έβδομη μεγάλη απορρόφηση τίποτα δε μένει
εκτός από ποικιλόχρωμο Πυρ.
Τρεις φορές το Πυρ περιτυλίγει,
τρεις φορές ο ΄Ηλιος αποσύρεται.
Κατά την τέταρτη το ΄Εργο έχει γίνει
και τίποτα δε μένει εκτός από την πρωτόγονη Φλόγα.
Η Φλόγα απορροφά,
περιστρέφεται,
παίρνει
και παραμένει.
΄Οταν όλα όσα υπάρχουν έχουν διαβεί τη Φλόγα,
τότε ο Χρόνος δεν υπάρχει.
~Θ.
