Τα Βασικά Αίτια της Ασθένειας ΙΙΙ

 

'Operation Wednesday', Leonora Carrington

3. Αίτια που ανακύπτουν στο Νοητικό Σώμα

Σήμερα, λόγω της ανάπτυξης του νου στην Αρεία φυλή, μπορεί να προκύψουν ορισμένες δυσκολίες στο φυσικό σώμα. Η προέλευσή τους δεν είναι βασικά νοητική, αλλά οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι το νοητικό σώμα είναι διαβιβαστής (όταν είναι ενεργό και ορθά ευθυγραμμισμένο) ψυχικής ενέργειας και η ψυχική αυτή ενέργεια που εισρέει στο φυσικό σώμα, μπορεί να προκαλέσει ορισμένες συνθήκες υπερδιέγερσης και δυσκολίες που συνδέονται με το νευρικό σύστημα. Όμως είναι η διαβιβαζόμενη ενέργεια που προκαλεί την ανωμαλία και όχι ο παράγοντας που ανακύπτει στον ίδιο τον νου. Θα το διευκρινίσω κάπως αργότερα.

α. Λανθασμένες Νοητικές Στάσεις

Θα ήθελα να ασχοληθώ πρώτα από όλα με τη βασική πρόταση ότι η ασθένεια και τα φυσικά μειονεκτήματα δεν είναι αποτέλεσμα λανθασμένης σκέψης. Φαίνεται πιθανότερο ότι είναι αποτέλεσμα πλήρους απουσίας σκέψης ή ότι προκαλούνται από την αποτυχία να τηρηθούν οι βασικοί εκείνοι νόμοι που διέπουν τη Διάνοια του Θεού. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα της αποτυχίας αυτής είναι το γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν ακολουθεί τον βασικό Νόμο του Ρυθμού, που διέπει όλες τις διαδικασίες της φύσης και ο άνθρωπος είναι μέρος της φύσης. Σ᾽ αυτή την αποτυχία τήρησης του Νόμου της Περιοδικότητας μπορεί να ανιχνευθεί μεγάλο μέρος της δυσκολίας, που είναι εγγενής στη χρήση και την κατάχρηση της σεξουαλικής ορμής. Αντί ο άνθρωπος να κυβερνάται από την κυκλική εκδήλωση της σεξουαλικής παρόρμησης και επομένως η ζωή του να κυβερνάται από έναν καθορισμένο ρυθμό, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο την τωρινή εποχή, εκτός από την περίοδο των κύκλων της γυναίκας στους οποίους δίνεται ελάχιστη προσοχή. Ο άνδρας ωστόσο δεν διέπεται από τέτοιους κύκλους και παραβιάζει επίσης τον ρυθμό στον οποίο πρέπει να υποτάσσεται το γυναικείο σώμα και ο οποίος - αν κατανοηθεί ορθά - καθορίζει τη χρήση της σεξουαλικής σχέσης, περιλαμβανομένης φυσικά και της ανδρικής παρόρμησης. Αυτή η αποτυχία να ζούμε με τον Νόμο της Περιοδικότητας και να υποτάσσουμε τις ορέξεις μας στον κυκλικό έλεγχο είναι ένα από τα κυριότερα αίτια της ασθένειας και επειδή οι νόμοι αυτοί παίρνουν μορφή στο νοητικό πεδίο, θα μπορούσε κανείς δικαιολογημένα να πει ότι η παραβίασή τους έχει νοητική βάση. Αυτό θα συνέβαινε αν η φυλή εργαζόταν νοητικά, αλλά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Στον σύγχρονο κόσμο αρχίζει μια πλατιά παραβίαση των νοητικών αυτών νόμων, ιδιαίτερα του Νόμου των Κύκλων, που καθορίζει τις παλίρροιες, ελέγχει τα παγκόσμια γεγονότα και θα έπρεπε επίσης να ρυθμίζει το άτομο και έτσι να εδραιώνει τις καθημερινές συνήθειες ζωής - ένα από τα μεγαλύτερα αίτια που προδιαθέτουν στην καλή υγεία.

Παραβιάζοντας αυτό τον Νόμο του Ρυθμού, ο άνθρωπος αποδιοργάνωσε τις δυνάμεις οι οποίες αν χρησιμοποιηθούν ορθά, τείνουν να φέρουν το σώμα σε γερή και υγιή κατάσταση. Ενεργώντας έτσι, έθεσε τα θεμέλια για τη γενική εκείνη ατονία και τις έμφυτες εκείνες οργανικές τάσεις που προδιαθέτουν τον άνθρωπο στην κακή υγεία και επιτρέπουν την είσοδο στο σύστημα των σπερμάτων και βακτηριδίων που προκαλούν τις εξωτερικές μορφές της κακοήθους ασθένειας. Όταν η ανθρωπότητα επανακτήσει την κατανόηση της ορθής χρήσης του χρόνου (που καθορίζει ο Νόμος του Ρυθμού στο φυσικό πεδίο) και μπορέσει να προσδιορίσει τους κατάλληλους κύκλους για τις ποικίλες εκδηλώσεις της ζωικής δύναμης στο φυσικό πεδίο, τότε εκείνο που ήταν πρωτύτερα μια ενστικτώδης συνήθεια, θα γίνει η νοήμων χρήση του μέλλοντος. Αυτή θα αποτελέσει μια τελείως νέα επιστήμη και ο ρυθμός των φυσικών διαδικασιών και η εδραίωση σαν συνηθειών των ορθών κύκλων της φυσικής λειτουργίας θα επιφέρει μια νέα εποχή υγείας και υγιεινών φυσικών συνθηκών για ολόκληρη τη φυλή. Χρησιμοποίησα τη λέξη “εδραίωση”, γιατί καθώς η εστία της φυλετικής προσοχής θα μετατοπίζεται στην περιοχή των ανώτερων αξιών, ο φυσικός φορέας θα επωφελείται σημαντικά και η καλή υγεία - δια της ορθής ρυθμικής ζωής συν την ορθή σκέψη και την ψυχική επαφή - θα εδραιωθεί μόνιμα. Υπάρχουν συνεπώς πολύ λίγες ασθένειες τις οποίες κληρονομεί η σάρκα, που έχουν νοητική βάση. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιορίσουμε ποιες είναι. Υπάρχουν δύο λόγοι για τη στατιστική αυτή αποτυχία:

1. Το γεγονός ότι ελάχιστοι, μιλώντας σχετικά, από τη φυλή είναι νοητικά πολωμένοι και επομένως σκέφτονται.

2. Το γεγονός ότι οι περισσότερες ασθένειες είναι αιθερικές ή αστρικές.

Ένας άλλος παράγοντας που προκαλεί αυτή τη δυσκολία είναι ότι οι νοητικές και συναισθηματικές αντιδράσεις του ανθρώπου αλληλοσχετίζονται τόσο στενά, ώστε δεν είναι εύκολο στο τωρινό στάδιο εξέλιξης να διαχωρίσουμε το αίσθημα από τη σκέψη ή να πούμε ότι αυτή ή εκείνη η ασθένεια ανακύπτει στο αστρικό ή στο νοητικό σώμα ή ότι ορισμένες παθήσεις οφείλονται σε λανθασμένο αίσθημα και άλλες σε λανθασμένη σκέψη. Μιλώντας με όρους ολόκληρης της ανθρώπινης οικογένειας, βρίσκουμε ότι όσοι σκέφτονται στον κόσμο σήμερα είναι σχετικά λίγοι. Οι υπόλοιποι ασχολούνται με τα αισθήματα, την αισθητική αντίληψη και τις πολλές και ποικίλες όψεις του συναισθηματισμού, όπως ο ερεθισμός, η στενοχώρια, η σφοδρή ανησυχία, η έφεση για κάποιον επιθυμητό σκοπό ή στόχο, η κατάθλιψη συν τη δραματική ζωή των αισθήσεων και της συνείδησης του “εγώ στο κέντρο”. Λίγοι ζουν στον κόσμο της σκέψης και ακόμη λιγότεροι στον κόσμο της πραγματικότητας. Όταν το κάνουν, το αποτέλεσμα είναι αναπόφευκτα μια καλύτερη υγεία, γιατί υπάρχει καλύτερη ολοκλήρωση και σαν αποτέλεσμα μια πιο ελεύθερη δράση των ζωικών δυνάμεων στους φορείς έκφρασης.

β. Νοητικός Φανατισμός. Η Κυριαρχία των Σκεπτοµορφών.

Θα ήθελα να τονίσω εδώ ότι οι ασθένειες και οι δυσκολίες που ανακύπτουν από ότι ονόμασα λανθασμένες νοητικές στάσεις, φανατισμούς, φρούδους ιδεαλισμούς και διαψευσθείσες ελπίδες, εμπίπτουν σε τρεις κατηγορίες και μια μελέτη τους θα σας δείξει ότι σε τελική ανάλυση δεν έχουν καθόλου νοητική προέλευση, αλλά είναι κυρίως αποτέλεσμα υπεισερχόµενου συναισθηματισμού:

1. Εκείνες που συνδέονται με τις επιβληθείσες δραστηριότητες και εργασίες του φυσικού πεδίου, οι οποίες έχουν το κίνητρό τους στις νοητικές αυτές συνθήκες. Οδηγούν, λόγου χάρη, σε πυρετώδη δραστηριότητα και υπεραπασχόληση, λόγω της απόφασης να μη ματαιωθεί αλλά να εφαρμοσθεί το σχέδιο. Το αποτέλεσμα είναι συχνά η κατάρρευση του νευρικού συστήματος, η οποία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν η νοητική κατάσταση άλλαζε και επιτυγχανόταν ορθός ρυθμός στο φυσικό πεδίο. Αλλά εκείνο που δημιούργησε την ανωμαλία ήταν έργο της φυσικής φύσης και όχι της νοητικής συνθήκης.

2. Εκείνες που προκαλούνται από μια κατάσταση εξέγερσης που χρωματίζει όλη τη ζωή και μια καταγραφή βίαιων συναισθηματικών αντιδράσεων. Μπορεί να βασίζονται, λόγου χάρη, σε μια νοητική αντίληψη του Σχεδίου συν την αναγνώριση ότι τα σχέδια αυτά δεν υλοποιούνται συχνά λόγω της ανεπάρκειας του φυσικού εξοπλισμού, αλλά η βασική αιτία της ασθένειας είναι η συναισθηματική εξέγερση και όχι συνεπώς η νοητική συνθήκη. Η πικρία, η αηδία, το μίσος και η αίσθηση της ματαίωσης μπορούν και πράγματι προκαλούν πολλές από τις επικρατούσες τοξικές συνθήκες και μια κατάσταση γενικής δηλητηρίασης και κακής υγείας από την οποία υποφέρουν συνήθως πολλοί άνθρωποι. Το όραμά τους είναι μεγαλύτερο από την επίτευξή τους και αυτό προκαλεί συναισθηματικό πόνο. Η θεραπεία για την κατάσταση αυτή βρίσκεται στην απλή λέξη αποδοχή. Δεν είναι μια αρνητική κατάσταση υποταγής σε μια πειθήνια αδρανή ζωή, αλλά μια θετική αποδοχή (σε σκέψη και σε πρακτική έκφραση) μιας κατάστασης που επί του παρόντος φαίνεται αναπόφευκτη. Οδηγεί σε αποφυγή απώλειας χρόνου στην προσπάθεια να επιτευχθεί το αδύνατο και σε ορθή προσπάθεια να προωθηθεί εκείνο που είναι εφικτό.

3. Εκείνες τις δυσκολίες που προκαλούνται από την αποτυχία του φυσικού μηχανισμού να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της νοητικής ζωής του ατόμου. Είναι φυσικά και συνήθως μέρος της φυσικής κληρονομιάς και στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί κανονικά να γίνει τίποτε, αν και όταν η έφεση είναι πραγματική και διαρκής, μπορούν να επιτευχθούν πολλά για τη βελτίωση και τη θεμελίωση μιας καλύτερης λειτουργίας σε έναν άλλο βιόκυκλο.

Είναι ανάγκη να πραγματευτώ εδώ, όσο το δυνατό συντομότερα, το πρόβλημα της νοητικής θεραπείας και της διδασκαλίας ότι κάθε ασθένεια είναι προϊόν λανθασμένης σκέψης. Αρχίζετε να εργάζεσθε και θα ήθελα καθαρή σκέψη σε αυτό το σημείο. Τα δύο προβλήματα που έθεσα σχετίζονται στενά. Θα μπορούσαμε να τα εκφράσουμε με τη μορφή δύο ερωτήσεων:

1. Είναι άραγε η ασθένεια αποτέλεσμα σκέψης;

2. Μπορεί άραγε η δύναμη της σκέψης να επιφέρει θεραπευτικά αποτελέσματα, όταν χρησιμοποιείται από ένα άτομο ή μια ομάδα; Με βάση το γεγονός ότι πολλές ασθένειες, όπως σας είπα, λανθάνουν στην καθαυτή ύλη του ίδιου του πλανήτη, είναι φανερό ότι η ανθρώπινη σκέψη δεν ευθύνεται για την ασθένεια. Προηγείται της άφιξης της ανθρωπότητας στον πλανήτη. Υπάρχει ασθένεια στον ορυκτό κόσμο, στο φυτικό βασίλειο και επίσης στα ζώα, ακόμη και στην άγρια κατάστασή τους και στη φυσική τους κατοικία που δεν έχει μολυνθεί από τον άνθρωπο. Συνεπώς ο άνθρωπος δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος γι’ αυτή, ούτε είναι αποτέλεσμα της λανθασμένης ανθρώπινης σκέψης. Ούτε δίνουμε απάντηση στο ερώτημα λέγοντας ότι θα πρέπει συνεπώς να οφείλεται στη λανθασμένη σκέψη του πλανητικού Λόγου ή του ηλιακού Λόγου. Αυτό είναι μόνο μια υπεκφυγή της ερώτησης και μια αποφυγή του ζητήματος. [...]

γ. Φρούδος Ιδεαλισμός.

Υπάρχουν ωστόσο ορισμένες ασθένειες οι οποίες εμφανίζονται στον φυσικό μηχανισμό και είναι σαφώς ριζωμένες στο γεγονός ότι η δραστηριότητα (που είναι ειδικά αποτέλεσμα της σκέψης) έχει χρωματισθεί και ρυθμισθεί από τη συναισθηματική ζωή του ατόμου και η συναισθηματική ζωή είναι μια γόνιμη πηγή ασθένειας και εδραίωσης εσφαλμένων ρυθμών. Συνεπώς η επικράτηση της αστρικής δύναμης και όχι της νοητικής ενέργειας είναι εκείνη που προκαλεί πραγματικά τη φυσική ανωμαλία. Δεν αναφέρομαι εδώ στις ασθένειες του νευρικού συστήματος και του εγκεφάλου, που είναι αποτέλεσμα υπερδιέγερσης και κρούσης της ενέργειας (συχνά από τον νου και την ψυχή) πάνω σε ένα όργανο, που είναι ακατάλληλο να τη χειρισθεί. Αυτές θα τις εξετάσουμε αργότερα. Αναφέρομαι απλά στην ακόλουθη σειρά γεγονότων της ψυχολογικής ζωής και στις επακόλουθες δραστηριότητες. Η ασθένεια είναι μια μορφή δραστηριότητας:

1. Η νοητική δραστηριότητα και ενέργεια προκαλεί (δια της δύναμης της σκέψης) ορισμένη καταγραφή σχεδίων, ιδεαλισμού και φιλοδοξιών.

2. Η ενέργεια αυτή, ανάμεικτη με αστρική ενέργεια, κυριαρχείται και ελέγχεται από αστρικές αντιδράσεις ενός ανεπιθύμητου είδους, όπως στενοχώριας για κάτι που δεν έχει επιτευχθεί, αποτυχίας υλοποίησης των σχεδίων κ.λ.π. Η ζωή συνεπώς πικραίνεται.

3. Τότε εμφανίζεται η ασθένεια στο φυσικό σώμα, ανάλογα με τις προδιαθέτουσες τάσεις του σώματος και τις έμφυτες κληρονομημένες αδυναμίες του.

Θα σημειώσετε ότι στην πραγματικότητα το νοητικό σώμα και η δύναμη της σκέψης δεν υπήρξαν σε καμιά περίπτωση το αίτιο της ανωμαλίας. Αυτή προκλήθηκε από την ακύρωση της αρχικής σκέψης και τον υποβιβασμό της στο επίπεδο του συναισθηματισμού. Όταν αυτός ο υποβιβασμός και ο τελικός έλεγχος από τις αστρικές δυνάμεις δεν συμβαίνει και η σκέψη παραμένει καθαρή και άθικτη στο νοητικό πεδίο, μπορεί να υπάρξει ανωμαλία άλλου είδους, λόγω της αποτυχίας “διακόμισης” της σκέψης σε αποτελεσματική δράση στο φυσικό πεδίο. Η αποτυχία αυτή δεν επιφέρει μόνο ένα σχίσμα στην προσωπικότητα, που είναι τόσο γνωστό στον ασκούμενο ψυχολόγο, αλλά και μια διακοπή ενός πολύ αναγκαίου ρεύματος ενέργειας. Σαν συνέπεια το φυσικό σώμα αποζωτικοποιείται και καταλήγει σε κακή υγεία. Όταν η σκέψη μπορεί να διακομισθεί στον φυσικό εγκέφαλο και να γίνει εκεί κατευθυντήριος πράκτορας της ζωικής δύναμης, θα έχετε συνήθως μια κατάσταση καλής υγείας και αυτό αποδεικνύεται αληθινό είτε η ατομική σκέψη είναι καλή ή κακή, ορθά κινητοποιημένη ή εσφαλμένα προσανατολισμένη. Είναι απλά το αποτέλεσμα ολοκλήρωσης, γιατί τόσο οι άγιοι και οι αμαρτωλοί, όσο και οι ιδιοτελείς και οι ανιδιοτελείς και όλα τα είδη των ανθρώπων μπορούν να επιτύχουν την ολοκλήρωση και μια ζωή κατευθυνόμενη από τη σκέψη.

Το δεύτερο ερώτημα είναι αν ένα άτομο ή μια ομάδα μπορεί να θεραπεύσει με τη δύναμη της σκέψης. Ασφαλώς μπορεί να γίνει η γενίκευση ότι ένα άτομο και μια ομάδα μπορεί να θεραπεύει και ότι η σκέψη μπορεί να παίξει τον δυναμικό της ρόλο στη θεραπευτική διαδικασία, όχι όμως η σκέψη μόνη και αβοήθητη. Η σκέψη μπορεί να είναι ο διευθύνων πράκτορας των δυνάμεων και ενεργειών οι οποίες μπορούν να διασπάσουν και να διαλύσουν την ασθένεια, αλλά η διαδικασία πρέπει να βοηθηθεί από τη δύναμη του οραματισμού, από μια ικανότητα εργασίας με ιδιαίτερες δυνάμεις όταν κρίνεται σκόπιμο, από την κατανόηση των ακτίνων και των τύπων των ενεργειών τους και επίσης από μια ικανότητα χειρισμού της φωτεινής ουσίας, όπως ονομάζεται. Στις δυνάμεις αυτές πρέπει να προστεθεί η ικανότητα να σχετίζεται κανείς με εκείνον που πρέπει να θεραπευθεί συν μια αγαπητική καρδιά. Στην πραγματικότητα, όταν αυτές οι συνθήκες εκπληρωθούν, η υπερβολική χρήση της ικανότητας της σκέψης και μια πολύ δυναμική χρήση των διαδικασιών του νου μπορεί να αναχαιτίσει και να παρεμποδίσει το θεραπευτικό έργο. Η σκέψη πρέπει να ρυθμίσει το αρχικό κίνητρο, οδηγώντας τη νοημοσύνη του ανθρώπου πάνω στο πρόβλημα της θεραπείας και στην κατανόηση της φύσης εκείνου που πρέπει να θεραπευθεί. Όταν όμως έχει βοηθήσει στην εστίαση της προσοχής του θεραπευτή και της θεραπευτικής ομάδας, πρέπει να γίνει ένας σταθερός αλλά υποσυνείδητος διευθύνων πράκτορας και τίποτε περισσότερο απ’ αυτό. Η θεραπεία επιτυγχάνεται, όταν είναι δυνατό, με τη χρήση της ορθά κατευθυνόμενης ενέργειας και τον λεπτομερή οραματισμό. Η αγάπη παίζει επίσης έναν μεγάλο ρόλο, όπως και ο νους στο αρχικό στάδιο. Θα μπορούσα ίσως να πω ότι μια αγαπητική καρδιά είναι μια από τις πιο δυναμικές ενέργειες που χρησιμοποιούνται.

Η σκέψη ούτε θεραπεύει την ασθένεια ούτε την προκαλεί. Η σκέψη πρέπει να χρησιμοποιείται στις διαδικασίες, αλλά δεν είναι ο μόνος ή ο πιο σπουδαίος παράγοντας. Στο σημείο αυτό πολλές ομάδες και θεραπευτές πλανώνται. Ο νους μπορεί να κατευθύνει την ενέργεια και η ενέργεια αυτή μπορεί με τη σειρά της να προκαλέσει υπερδιέγερση του εγκεφάλου και των σωματικών κυττάρων και έτσι να προξενήσει νευρική ανωμαλία και μερικές φορές εγκεφαλική ασθένεια, όμως ο ίδιος ο νους και η καθαυτή σκέψη δεν μπορούν να προκαλέσουν ασθένεια και ανωμαλία στο φυσικό σώμα. Καθώς η φυλή μαθαίνει να σκέπτεται καθαρά και συγκεκριμένα και οι νόμοι της σκέψης αρχίζουν να ελέγχουν τη φυλετική συνείδηση, η ασθένεια - όπως τη γνωρίζουμε τώρα - θα περιορισθεί πολύ και ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων θα επιτυγχάνει ολοκλήρωση. Όταν υπάρχει ολοκλήρωση, υπάρχει μια ελεύθερη δράση δύναμης και ενέργειας σε ολόκληρο το υλικό σώμα. Τα προβλήματα της διέγερσης θα αυξάνουν ωστόσο σταθερά με την ανάπτυξη της ευαισθησίας του φυσικού ανθρώπου και την αυξανόμενη εστίαση της συνείδησής του στη νοητική φύση. Αυτό θα συνεχισθεί ωσότου ο άνθρωπος μάθει πώς να χειρίζεται τις ανώτερες ενέργειες και να αναγνωρίζει την ανάγκη μιας ρυθμικής ζωής, δίνοντας προσοχή στον Νόμο της Περιοδικότητας. Στο θεραπευτικό έργο ορισμένοι κανόνες πρέπει να κυριαρχηθούν και να τηρηθούν από τον θεραπευτή. Σας έχω ήδη δώσει τρεις σπουδαίους κανόνες. Αυτοί σε συντομία είναι οι ακόλουθοι και διαιρώ τον πρώτο στα συστατικά του τμήματα για περισσότερη σαφήνεια:

1. α. Ο θεραπευτής πρέπει να επιδιώξει να συνδέσει την ψυχή του, την καρδιά του, τον εγκέφαλό του και τα χέρια του. Έτσι μπορεί να διαχύσει τη ζωτική θεραπευτική δύναμη στον ασθενή του. Αυτό είναι μαγνητικό έργο.

    β. Ο θεραπευτής πρέπει να επιδιώξει να συνδέσει την ψυχή του, τον εγκέφαλό του, την καρδιά του και την αυρική εκπόρευση. Έτσι μπορεί η παρουσία του να τροφοδοτήσει την ψυχική ζωή του πάσχοντα. Αυτό είναι έργο ακτινοβολίας. Τα χέρια δεν χρειάζονται. Η ψυχή επιδεικνύει τη δύναμή της.

2. Ο θεραπευτής πρέπει να αποκτήσει μαγνητική αγνότητα δια της αγνότητας της ζωής. Πρέπει να επιτύχει τη διασκορπίζουσα εκείνη ακτινοβολία που φανερώνεται σε κάθε άνθρωπο ο οποίος έχει συνδέσει τα κέντρα στην κεφαλή. Όταν το μαγνητικό αυτό πεδίο εδραιωθεί, εκπέμπεται τότε ακτινοβολία.

3. Ο θεραπευτής ας εκγυμναστεί να γνωρίζει το εσώτερο στάδιο της σκέψης ή της επιθυμίας εκείνου που ζητά τη βοήθειά του. Έτσι μπορεί να γνωρίσει την πηγή από την οποία έρχεται η ενόχληση. Ας συσχετίσει το αίτιο με το αποτέλεσμα και ας γνωρίσει το ακριβές σημείο από το οποίο μπορεί να έλθει η ανακούφιση. […]

Τρεις Κύριοι Νόμοι της Υγείας

Υπάρχουν τρεις μεγάλοι νόμοι της υγείας και επτά μικροί. Πραγματώνονται στους τρεις κόσμους οι οποίοι είναι οι μόνοι που σας αφορούν αυτή τη στιγμή. Σε κάθε διδασκαλία που θα δοθεί στο άμεσο μέλλον, η κύρια έμφαση θα τεθεί τελικά στην τεχνική του αιθερικού σώματος, γιατί αυτό είναι το επόμενο βήμα μπροστά. Οι τρεις μεγάλοι νόμοι είναι:

1. Ο νόμος που ελέγχει τη θέληση για ζωή, μια εκδήλωση της πρώτης όψης του Λόγου, της θέλησης ή δύναμης.

2. Ο νόμος που ελέγχει την ισότητα του ρυθμού, μια εκδήλωση της δεύτερης όψης του Λόγου, της αγάπης ή σοφίας.

3. Ο νόμος που ελέγχει την κρυστάλλωση, μια εκδήλωση της τρίτης όψης του Λόγου, της δραστηριότητας ή θεμελιώδους όψης.

Οι τρεις αυτοί διέποντες παράγοντες ή νόμοι εκδηλώνονται δια των τριών κύριων τμημάτων της ανθρώπινης οντότητας:

1. Η όψη θέληση εκδηλώνεται δια των οργάνων της αναπνοής. Μια άλλη από τις εκφράσεις της είναι η ικανότητα του ύπνου. Σε αμφότερες έχετε μια επανάληψη ή αναλογία στον μικρόκοσμο της Λογοϊκής εκδήλωσης και της Λογοϊκής πραλάγια.

2. Η όψη αγάπη καταδεικνύεται δια της καρδιάς, του κυκλοφορικού και του νευρικού συστήματος. Είναι από κάθε άποψη πολύ σπουδαία να την κατανοήσετε, γιατί ελέγχει κατεξοχήν το αιθερικό σώμα και την από μέρους του αφομοίωση της πράνα ή ζωτικότητας. Αυτή η πράνα λειτουργεί δια του αίματος και των νεύρων, γιατί η ζωική δύναμη χρησιμοποιεί τη ροή του αίματος και η ψυχική δύναμη εργάζεται δια του νευρικού συστήματος. Τα δύο αυτά τμήματα του ανθρώπινου οργανισμού είναι εκείνα που προξενούν μεγάλο μέρος της διαταραχής αυτή την εποχή και ακόμη μεγαλύτερο στο μέλλον. Η φυλή διδάσκεται δια του πόνου και μόνο η φρικτή ανάγκη ωθεί τον άνθρωπο να αναζητήσει λύση και ανακούφιση. Από την τωρινή άποψη της θεραπείας ο άνθρωπος σχηματίζει πάλι μια δευτερεύουσα σημαντική τριάδα:

α. Το πυκνό φυσικό σώμα για το οποίο τόσο η επιστήμη όσο και η ιατρική γνωρίζουν πολλά.

β. Το αιθερικό σώμα που είναι το επόμενο πεδίο προσπάθειας πειράματος και ανακάλυψης.

γ. Το αστρικό σώμα το οποίο ταυτόχρονα με το αιθερικό είναι το επόμενο αντικείμενο επιστημονικού ελέγχου. Εδώ θα εργασθεί η επιστήμη της ψυχολογίας.

3. Η όψη δράση που εκδηλώνεται κυρίως δια των οργάνων αφομοίωσης και αποβολής. Επιζητώ εδώ να τονίσω ένα σημείο. Όπως ακριβώς το ηλιακό μας σύστημα αναπτύσσει την όψη αγάπη που είναι η δεύτερη όψη και όπως ακριβώς το ανθρώπινο ον είναι πολωμένο στο αστρικό σώμα που είναι η αντανάκλαση της δεύτερης αυτής όψης, έτσι και το δεύτερο από τα τρία προαναφερθέντα τμήματα του ανθρώπινου οργανισμού, το αιθερικό, έχει πρωταρχική σπουδαιότητα. Ως τώρα ήταν κυρίως διαβιβαστής αστρικής ενέργειας στο φυσικό σώμα. Αυτό είναι τώρα σε διαδικασία αλλαγής.

Το νευρικό σύστημα ελέγχεται κυρίως σήμερα από το αστρικό σώμα μέσω του αιθερικού και η βάση κάθε νευρικής ανωμαλίας κρύβεται στο συναισθηματικό σώμα όπου η ανθρωπότητα είναι πολωμένη αυτή την εποχή. Το κυκλοφορικό σύστημα του φυσικού σώματος ελέγχεται κυρίως από το αιθερικό σώμα. Όταν έχετε ένα αιθερικό σώμα που δεν λειτουργεί κανονικά και δεν διαβιβάζει επαρκώς την πράνα και όταν έχετε ένα αστρικό ή συναισθηματικό σώμα που δεν ελέγχεται αρκετά ή κατάλληλα, έχετε σ’ αυτά τα δύο την πηγή των περισσότερων ασθενειών, καθώς και των νευρικών και νοητικών συνθηκών που αυξάνονται ετησίως. Η ανακλαστική δράση της ανεπαρκούς κυκλοφορίας στον φυσικό εγκέφαλο (που οφείλεται πάλι στο αιθερικό σώμα) οδηγεί σε νοητική υπερένταση και τελική κατάρρευση. Απ’ αυτό μπορείτε να δείτε τη σπουδαιότητα του αιθερικού φορέα. Η πρώτη όψη που έχει σαν έκφρασή της και πεδίο ελέγχου τα όργανα της αναπνοής και τη λειτουργία του ύπνου, όταν δεν λειτουργεί κανονικά προκαλεί θάνατο, φρενοβλάβεια και μερικές από τις ασθένειες του εγκεφάλου. Η τρίτη όψη όταν δεν λειτουργεί κανονικά, προκαλεί στομαχικές διαταραχές, εντερικές ανωμαλίες και τις διάφορες ασθένειες που εντοπίζονται κάτω από το ηλιακό πλέγμα στο υπογάστριο. Βλέπετε λοιπόν ότι η ιατρική επιστήμη πρέπει τελικά να αναζητήσει μια λύση στην απλοποίηση των μεθόδων και στην επιστροφή από την πολυπλοκότητα των φαρμάκων και των εγχειρήσεων στην κατανόηση της ορθής χρήσης των ενεργειών που διαχύνονται από τον εσώτερο άνθρωπο μέσω του αιθερικού σώματος στο φυσικό. Οι παρακάτω υποδείξεις μπορεί να βοηθήσουν:

1. Με την ανάπτυξη της καλής θέλησης που είναι η θέληση της καλής πρόθεσης και κινήτρου, θα επέλθει η θεραπεία των ασθενειών του αναπνευστικού συστήματος, των πνευμόνων και του λάρυγγα, η σταθεροποίηση των κυττάρων του εγκεφάλου, η θεραπεία των φρενοβλαβειών και των καταληψιών και η επίτευξη ισορροπίας και ρυθμού. Θα επακολουθήσει μακροβιότητα, γιατί ο θάνατος θα είναι η αναγνώριση από την ψυχή της εκπλήρωσης του έργου και του δικαιώματος της πραλάγια. Αργότερα θα συμβαίνει σε μακρές και ξεχωριστές περιόδους και θα ελέγχεται από τη θέληση του ανθρώπου. Θα παύει να αναπνέει όταν θα έχει τελειώσει το έργο του και τότε θα στέλνει τα άτομα του σώματός του στην πραλάγια. Αυτή είναι ο ύπνος του φυσικού, το τέλος της εκδήλωσης και η αποκρυφιστική της σημασία δεν έχει ακόμη κατανοηθεί.

2. Με την κατανόηση των νόμων της ζωτικότητας - και στη φράση αυτή περιλαμβάνονται οι νόμοι που διέπουν την πράνα, την ακτινοβολία και τον μαγνητισμό - θα έλθει η θεραπεία των ασθενειών του αίματος, των αρτηριών και φλεβών, ορισμένων νευρικών ανωμαλιών, της έλλειψης ζωτικότητας, του γεροντικού εκφυλισμού, της ελαττωματικής κυκλοφορίας και παρόμοιων ασθενειών. Θα έχει επίσης σαν αποτέλεσμα την παράταση της ζωής. Οι νόμοι της ηλεκτρικής ενέργειας θα κατανοηθούν επίσης πληρέστερα.

3. Με την κατανόηση των ορθών μεθόδων αφομοίωσης και αποβολής θα έλθει η θεραπεία ασθενειών που συνδέονται με τους σωματικούς ιστούς, το στομάχι, τα έντερα και τα αναπαραγωγικά όργανα του άνδρα και της γυναίκας. Κάποια μέρα θα κατανοηθεί ότι τα τελευταία αποτελούν μόνο ένα άλλο σύστημα αφομοίωσης και αποβολής, επικεντρωμένο αυτή την εποχή στη θηλυκή ή γυναικεία όψη, γιατί σας υπενθυμίζω πάλι ότι αυτό είναι το δεύτερο ή σύστημα αγάπης. Η σειρά είναι η εξής:

α. Το πρώτο σύστημα ήταν αρσενικό.

β. Το παρόν σύστημα, το δεύτερο, είναι θηλυκό.

γ. Το τρίτο σύστημα θα είναι ερμαφρόδιτο.

Παρότι η εξελισσόμενη ανθρώπινη Ιεραρχία είναι αρσενική ή θετική, αυτό δεν σημαίνει ότι καθετί που βρίσκεται στο παρόν σύστημα είναι επίσης αρσενικό. Το γεγονός είναι ότι η αρνητική ικανότητα ή θηλυκή όψη κυριαρχεί, ακόμη και αν δεν το αναγνωρίζετε. Ας το αποδείξω δίνοντάς σας κάποια ένδειξη με αριθμούς σ’ αυτή την υπόθεση:

1. Στο πρώτο ηλιακό σύστημα υπήρχε μια κυρίαρχη εξέλιξη και αποτελείτο από εκατό δισεκατομμύρια ενάδες.

2. Στο τωρινό σύστημα, το δεύτερο, υπάρχουν δύο κυρίαρχες εξελίξεις, η ανθρώπινη και η ντεβαϊκή: υπάρχουν - όπως είπα νωρίτερα - εξήντα δισεκατομμύρια ανθρώπινες ενάδες. Προσθέστε σ’ αυτές τη θηλυκή εξέλιξη των ντέβα, που αποτελείται από 140 δισεκατομμύρια κι έχετε τα αναγκαία διακόσια δισεκατομμύρια. Αυτό διευκρινίζει τη δήλωσή μου, ότι είναι ένα θηλυκό σύστημα.

3. Στο τρίτο ηλιακό σύστημα ο ολικός αριθμός στην εξέλιξη θα είναι τα αναγκαία τριακόσια δισεκατομμύρια που απαιτεί η τελειότητα του τριπλού Λόγου.

Η συζήτησή μας είναι αναγκαστικά υποτυπώδης, γιατί ότι επιχειρώ να κάνω εδώ είναι να δώσω ενδείξεις ως προς τις γραµµές τις οποίες πρέπει τελικά να ακολουθήσει η νέα τέχνη της θεραπευτικής, να δώσω ορισμένες νύξεις για τα αίτια των επικρατέστερων ασθενειών και έτσι να επιτρέψω στο συνετό να εξουδετερώσει τα αποτελέσματα. Η συντομία και το σύστημα μετάδοσης γνώσης μέσω υπαινιγμών είναι ουσιωδώς αποκρυφιστικό και είναι ο μόνος τρόπος για να ασχοληθούμε με το σχετικά επικίνδυνο αυτό ζήτημα, μέχρι τη στιγμή που μια υγιής ιατρική, χειρουργική και νευρολογική εκγύμναση τεχνικής φύσης θα συνδυασθεί με μια εξίσου υγιή ψυχολογική κατανόηση συν ένα μέτρο πνευματικής. Ιδεώδης ιατρός και χειρούργος είναι ο άνθρωπος που είναι επίσης μεταφυσικός. Στην έλλειψη αυτού του συνδυασμού μπορούν να αποδοθούν πολλές από τις τωρινές δυσκολίες και συγχύσεις. Ο μεταφυσικός θεραπευτής σήμερα είναι τόσο απορροφημένος από αυτό που δεν είναι το σώμα, ώστε είναι πολύ λιγότερο χρήσιμος στο άρρωστο, πάσχον και πληγωμένο ανθρώπινο ον από τον πρακτικό ιατρό. Ο μέσος μεταφυσικός, άσχετα με ποια ετικέτα παρουσιάζεται, είναι στενόμυαλος. Υπερτονίζει τις θείες δυνατότητες, αποκλείοντας τις υλικές ή φυσικές πιθανότητες. Η τέλεια πνευματική θεραπεία θα γίνει τελικά δυνατή με έναν θείο τρόπο. Ο ορθός χρονισμός και η ορθή γνώση της λειτουργίας του Νόμου του Κάρμα συν ένας μεγάλος βαθμός ενορατικής αντίληψης είναι ουσιώδη στην υψηλή τέχνη της πνευματικής θεραπείας. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί η γνώση ότι η μορφική Φύση και το φυσικό σώμα δεν είναι ουσιαστικά οι κύριοι παράγοντες ούτε τόσο μεγάλης σπουδαιότητας όσο νομίζουν μερικοί.

Διάφοροι οπαδοί και θεραπευτές υποστηρίζουν συνήθως ότι είναι μεγάλης σημασίας να απαλλαγεί ο φυσικός φορέας από την ασθένεια και να αποφύγει τις διαδικασίες του θανάτου. Ωστόσο θα μπορούσε να είναι επιθυμητός (και συχνά είναι), ώστε να επιτρέπεται στην ασθένεια να κάνει το έργο της και ο θάνατος να ανοίξει τη θύρα για τη διαφυγή της ψυχής από τη φυλακή. Έρχεται αναπόφευκτα ο καιρός σε όλα τα ενσαρκωμένα όντα, όπου η ψυχή απαιτεί απελευθέρωση από το σώμα και από τη μορφική ζωή και η φύση έχει τους δικούς της σοφούς τρόπους για να το επιτύχει. Ασθένεια και θάνατος πρέπει να αναγνωρισθούν σαν απελευθερωτικοί παράγοντες, όταν έρχονται σαν αποτέλεσμα ορθού χρονισμού από την ψυχή. Πρέπει να γίνει αντιληπτό από τους σπουδαστές ότι η φυσική μορφή είναι ένα άθροισμα ατόμων δομημένων σε οργανισμούς και τελικά σε ένα συνεκτικό σώμα και ότι το σώμα αυτό συγκρατείται από τη θέληση της ψυχής. Αν αποσυρθεί αυτή η θέληση στο δικό της πεδίο ή (όπως εκφράζεται αποκρυφιστικά) αν “ο οφθαλμός της ψυχής στραφεί προς άλλη κατεύθυνση”, στον τωρινό μας κύκλο η ασθένεια και ο θάνατος αναπόφευκτα θα επέλθουν. Αυτό δεν είναι νοητικό λάθος ή αποτυχία αναγνώρισης της θειότητας ή υποταγή στο κακό. Είναι στην πραγματικότητα η διάλυση της μορφικής φύσης στα συστατικά της μέρη και στη βασική της ουσία. Η ασθένεια είναι ουσιαστικά μια όψη του θανάτου. Είναι η διαδικασία με την οποία η υλική φύση και η ουσιαστική μορφή προετοιμάζονται να αποχωρισθούν από την ψυχή.

Πρέπει όμως να έχουμε κατά νου ότι όπου υπάρχει ασθένεια ή ανωμαλία ή νόσος που δεν συνδέεται με την τελική διάλυση, τα αίτια πρέπει να αναζητηθούν σε πολλούς παράγοντες. Μπορεί να βρεθούν στο περιβάλλον, γιατί ένας αριθμός ασθενειών είναι περιβαλλοντικές ή επιδημικές, στον συντονισμό του ατόμου με δηλητηριώδη ρεύματα που εκπορεύονται από το παγκόσμιο μίσος ή από ψυχολογικά συμπλέγματα με μερικά από τα οποία ασχοληθήκαμε ήδη και στις ασθένειες (αν μπορώ να τις ονομάσω έτσι) που είναι ενδογενείς στην ύλη από την οποία η ανθρωπότητα επέλεξε να κατασκευάσει τον φυσικό της φορέα, απομονώνοντάς την και διαχωρίζοντάς την από τη γενική ουσία της εκδήλωσης και έτσι δημιουργώντας έναν τύπο ύλης που καθιερώθηκε στο έργο του σχηματισμού της εξωτερικής έκφρασης της ενδόμυχης πραγματικότητας. Αυτή συνεπώς συνιστά μια μοναδική και ιδιάζουσα όψη της παγκόσμιας ουσίας που τελειοποιήθηκε ως ένα ορισμένο σημείο στο τελευταίο ηλιακό σύστημα και είναι αναγκαστικά ανώτερης τάξης από την ουσία που δονείται δημιουργικά στην κλήση των τριών υποανθρώπινων βασιλείων της φύσης.

- “Εσωτερική Θεραπευτική”, Alice A. Bailey