Τα Επτά Ακτινικά Αίτια της Δυσαρμονίας και της Ασθένειας

'Mount of Five Treasures (Two Worlds)', Nicholas Roerich 

 

Ι. “Το Μεγάλο Ον αποφάσισε να ακολουθήσει μόνο Του την ατραπό που διάλεξε. Δεν ανεχόταν καμιά παρέμβαση. Σκλήραινε στην πορεία Του. Από πεδίο σε πεδίο η σκλήρυνση αυτή προχώρησε, αυξήθηκε και δυνάμωσε. Η θέλησή Του ήταν σαφής και κρυστάλλινη, ακτινοβόλος, εύθραυστη και σκληρή. Η δύναμη για κρυστάλλωση ήταν δική Του. Δεν έφερε θέληση-για-ζωή αλλά θέληση-για-θάνατο. Ο θάνατος ήταν το δώρο Του στη ζωή. Η έγχυση και η διάχυση δεν Τον ευχαριστούσε. Αγαπούσε και επιδίωκε την αφαίρεση”.

~

Στον βαθμό που μπορούμε να κατανοήσουμε τη σημασία αυτής της στροφής σε σχέση με το θέμα της ασθένειας, η ατέλεια της θείας αυτής ενέργειας δημιουργεί μια ιδιάζουσα στάση, που εκφράζεται με τη δύναμη της κρυστάλλωσης, της σκλήρυνσης, της πρόκλησης φθοράς και επιφέρει τη μεγάλη αφαιρετική διαδικασία που ονομάζουμε θάνατο. Άλλα αποτελέσματα είναι οι πολλές διαδικασίες αποκρυστάλλωσης που συνεχίζονται στη φυσική μορφή, όλες οι διαδικασίες ατροφίας και το γήρας.

II. “To Μεγάλο Ον διέχυσε τη ζωή Του σε όλα τα μέρη και σε κάθε όψη της εκδήλωσης. Όρμησε από το κέντρο στην περιφέρεια και από την περιφέρεια στο κέντρο κομίζοντας αφθονία ζωής, ενεργοποιώντας όλες τις μορφές του Εαυτού Του, δημιουργώντας υπερβολική κίνηση, ατέλειωτη επέκταση, άφθονη ανάπτυξη και αδικαιολόγητη σπουδή. Δεν ήξερε τι ήθελε, γιατί τα ήθελε όλα, τα επιθυμούσε όλα, τα έλκυε όλα και έδινε σε όλα πάρα πολλά”.

~

Η ατέλεια της μεγάλης αυτής ενέργειας με τη δοµητική ζωογόνο και συνεκτική δυναμικότητά της ήταν και είναι η δύναμη της υπερδιέγερσης, της επαύξησης, της συσσώρευσης, της δόμησης τόσων πολλών μορφών, της έλξης τόσων πολλών ατόμων και της πρόκλησης εκείνων των συνθηκών που οδηγούν σε ό,τι ονομάσθηκε (εσωτερικά) “η ασφυξία της ζωής” - μια άλλη μορφή θανάτου, αλλά αυτή τη φορά θανάτου σαν αποτέλεσμα υπερβολικής ζωτικότητας, που επηρεάζει τη ροή του αίματος, δημιουργεί δομές μέσα στις ήδη δοµηµένες μορφές και συχνά παράγει έναν αιθερικό φορέα, που είναι πολύ ισχυρός για την εξωτερική φυσική μορφή. Άλλα αποτελέσματα είναι, για παράδειγμα, η εμφάνιση όγκων, καρκίνων, νεοπλασιών και υπερανάπτυξης σωματικών όψεων, υπερµεγέθων οργάνων και υπεράριθμων σωματικών τμημάτων.

IIΙ. “To Μεγάλο Ον συνέλεγε εδώ κι εκεί. Διάλεγε και απέρριπτε. Δεχόταν αυτή τη δύναμη και αρνιόταν μια άλλη. Δεν είχε κανέναν σκοπό που να συνδέεται με τους έξι σκοπούς των έξι Αδελφών Του. Αποκτούσε μια μορφή και δεν την ήθελε, την απέρριπτε και διάλεγε μια άλλη. Δεν είχε καθορισμένο θέμα ή σχέδιο, αλλά ζούσε σε γοητεία και πολύ του άρεζε. Κατέπνιγε τόσο το καλό όσο και το κακό, παρότι χρησιμοποιούσε και τα δύο. Μπορούσε να ιδωθεί υπερβολή στη μια κατεύθυνση και έλλειψη στην άλλη. Και οι δύο αυτές ακρότητες κυβερνούσαν την εκλογή Του της ζωντανής ουσίας. Απέρριπτε μαζί όσες δεν ταίριαζαν μεταξύ τους, έπειτα έβλεπε ότι το τέλος ήταν θλίψη και απάτη. Έκανε πρότυπα, αλλά δεν ταίριαζαν στον σκοπό. Απελπισμένος τα εγκατέλειπε”.

~

Το κύριο αποτέλεσμα του ατελούς αυτού “μανουβραρίσματος” και χειρισμού, όπως ονομάσθηκε, είναι κυρίως αστρικής φύσης που παράγει επακόλουθη κακή φυσική υγεία και τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα που μελετήσαμε ήδη σε αυτή την πραγματεία. Συμβαίνει γιατί η τρίτη αυτή ακτινική ενέργεια είναι η ενέργεια της καθαυτής ουσίας, της οποίας οι ατέλειες εκδηλώνονται άφθονα στην ανθρώπινη τάση για ασθένεια. Η γοητεία προκύπτει από την υπερβολική χρήση της τρίτης αυτής ακτινικής ενέργειας για ιδιοτελείς και προσωπικούς σκοπούς και εκδηλώνεται κυρίως στο έκτο ή αστρικό πεδίο. Σαν αποτέλεσμα αυτού του χειρισμού της επιθυμίας και των άγριων κινήσεων για την ικανοποίησή της πάνω σε υλικές γραμμές έχετε ασθένειες όπως οι γαστρικές και εντερικές διαταραχές και οι διάφορες στομαχικές ανωμαλίες που αφανίζουν την πολιτισμένη ανθρωπότητα - πολύ περισσότερο από τις άγριες φυλές. Ορισμένες εγκεφαλικές διαταραχές είναι επίσης αποτελέσματα καθώς και η χαμηλή ζωτικότητα.

IV. “To Μεγάλο Ον πάλεψε και αγωνίσθηκε. Ό,τι συναντούσε Του φαινόταν σαν ζήτημα επίδειξης δύναμης. Μέσα στο τέταρτο βρήκε ένα πεδίο μάχης και πήρε θέση για να αγωνισθεί. Έβλεπε το ορθό και γνώριζε το λάθος και ταλαντευόταν μεταξύ των δύο, πολεμώντας πρώτα το ένα κι έπειτα το άλλο, αλλά χάνοντας πάντα το μεσαίο εκείνο σημείο όπου η μάχη δεν είναι γνωστή. Εκεί βρίσκεται η αρμονία, η άνεση, η ανάπαυση και η ειρηνική σιγή. Εξασθένισε όλες τις μορφές που χρησιμοποιούσαν την ισχύ και δύναμή Του. Ωστόσο, συνεχώς αναζητούσε την ομορφιά, ζητούσε αγάπη και λαχταρούσε την ειρήνη. Η απελπισία τον κατέλαβε στους δρόμους Του και με την απελπισία η θέληση-για-ζωή δεν μπορούσε να επιζήσει. Ωστόσο η αγάπη ήταν συνεχώς εκεί”.

~

Έχουμε εδώ μια ισχυρή ένδειξη του λόγου για τον οποίο η ανθρωπότητα (το τέταρτο βασίλειο της φύσης) υποκύπτει με τέτοια ταχύτητα και τέτοια ευκολία στην ασθένεια. Οι συγκρούσεις στις οποίες υποβάλλεται συνεχώς η ανθρωπότητα τόσο ομαδικά όσο και ατομικά, οδηγούν - ωσότου κατανοηθούν και χρησιμοποιηθούν σαν μέσα προς τον θρίαμβο και την πρόοδο - σε κατάσταση σταθερής αποζωτικοποίησης. Όταν αυτή είναι παρούσα, η αντίσταση στην ασθένεια ελαττώνεται και όλες οι μορφές της κακής υγείας και των σωματικών παθήσεων είναι πρακτικά εφικτές. Η διάχυση της ενέργειας οδηγεί σε μια σταθερή μείωση αυτής της αντίστασης. Σαν αποτέλεσμα έχετε αδυναμία, γοργή και κακή αντίδραση στην εγγενή ασθένεια του ίδιου του πλανήτη και ταχεία προσβολή από τις μολύνσεις και τις μεταδοτικές ασθένειες. Η ενέργεια αυτή βρίσκεται πίσω από ότι ονομάζουμε επιδημίες και η γρίπη είναι μια από τις κύριες εκφράσεις της.

V. “Το Μεγάλο Ον σηκώθηκε με οργή και διαχωρίστηκε. Παραμέρισε τις μεγάλες δυαδικότητες και είδε κυρίως το πεδίο της πολλαπλότητας. Προκάλεσε ρήγμα σε κάθε πλευρά. Εργάσθηκε με δυναμική σκέψη για χωριστική δράση. Εγκατέστησε εμπόδια με χαρά. Δεν ανεχόταν την κατανόηση, δεν γνώριζε ενότητα, γιατί ήταν ψυχρό, αυστηρό, ασκητικό και παντοτινά σκληρό. Στάθηκε μεταξύ του τρυφερού, αγαπητικού κέντρου όλων των ζωών και της εξωτερικής αυλής των σπαρασσόμενων, ζωντανών ανθρώπων. Ωστόσο δεν στάθηκε στο μεσαίο σημείο και δεν έκανε τίποτε για να θεραπεύσει το ρήγμα. Διεύρυνε όλα τα χάσματα, ανήγειρε εμπόδια και επεδίωξε να κάνει ακόμη πλατύτερα σχίσματα”.

~

Είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί η φύση της ατέλειας της ενέργειας του Κυρίου της πέμπτης ακτίνας. Στη δραστηριότητα αυτής της ενέργειας η οποία εκδηλώνεται κυρίως στο πέμπτο ή νοητικό πεδίο, θα βρεθεί τελικά η πηγή πολλών ψυχολογικών ανωμαλιών και νοητικών διαταραχών. Το σχίσμα είναι το εξέχον χαρακτηριστικό - σχίσμα μέσα στο άτομο ή μεταξύ του ατόμου και της ομάδας του, που το καθιστά αντικοινωνικό. Άλλα αποτελέσματα είναι ορισμένες μορφές φρενοβλάβειας, εγκεφαλικές βλάβες και εκείνα τα χάσματα στη σχέση του φυσικού σώματος με τα λεπτοφυή σώματα, που εμφανίζονται σαν ηλιθιότητες και ψυχολογικές διαταραχές. Μια άλλη μορφή ασθένειας που προκύπτει σαν αποτέλεσμα της πέμπτης αυτής ακτινικής δύναμης είναι η ημικρανία, η οποία προκαλείται από την έλλειψη σχέσης μεταξύ της ενέργειας γύρω από την επίφυση και εκείνης γύρω από την υπόφυση.

VI. “To Μεγάλο Ον αγάπησε τον Εαυτό Του στους άλλους και σε όλες τις μορφές. Έβλεπε αντικείμενα της αφοσίωσής Του και πάντα αποδεικνύονταν ότι ήταν ο Εαυτός Του. Σε αυτούς τους άλλους διέχυνε πάντα τον Εαυτό Του, επιζητώντας ανταπόκριση που ποτέ δεν είχε. Σίγουρα και με βεβαιότητα, τα περιγράμματα των μορφών που τόσο αγαπήθηκαν, χάθηκαν, έγιναν αμυδρά και εξαφανίσθηκαν. Τα αντικείμενα της αγάπης Του έσβησαν αργά. Μόνο ένας κόσμος σκιών, καταχνιάς και ομίχλης παρέμεινε. Και καθώς κοίταξε τον Εαυτό Του είπε: Κύριος της Γοητείας, αυτό είμαι και Άγγελος της Σύγχυσης. Τίποτε δεν είναι καθαρό για μένα. Αγαπώ και όμως όλα φαίνονται λάθος! Γνωρίζω ότι η αγάπη είναι ορθή και το πνεύμα του σύμπαντος. Τι λοιπόν είναι λάθος;”

~

Αρκετά περίεργα η δυναμικότητα της έκτης αυτής ακτινικής δύναμης (καθώς τρέφει την επιθυμία) ευθύνεται για πολλές παθήσεις και ασθένειες της ανθρωπότητας, που βασίζονται στην κατάχρηση της αποστολής και της λειτουργίας του σεξ. Η επιθυμία, η σύγχυση, η αδυναμία, οι διαστροφές και η αποκλειστική ανάπτυξη των σεξουαλικών και άλλων ικανοποιήσεων προκύπτουν από την κατάχρηση αυτής της ενέργειας. Η σύγχυση που προκύπτει από την επιθυμία, οδηγεί στη βίαιη απαίτηση ικανοποίησης και τη λήψη εκείνων των μέτρων - μερικών ορθών και μερικών εσφαλμένων - που οδηγούν στην ικανοποίηση. Τα αποτελέσματα καλύπτουν ένα πλατύ πεδίο που εκτείνεται από τη σαδιστική σκληρότητα και λαγνεία μέχρι εκείνους τους γάμους που βασίζονται σε φυσική επιθυμία και σ’ εκείνες τις συνθήκες που οδηγούν στις πολλές μορφές της σεξουαλικής ασθένειας. Το κλειδί σ’ αυτό το παγκόσμιο πρόβλημα βρίσκεται στα λόγια μιας αρχαίας γραφής που λέει ότι “η ατέλεια του Κυρίου της Έκτης Ακτίνας άνοιξε τη θύρα για ένα σφαλερό γάμο μεταξύ των πόλων”.

VIΙ.“To Μεγάλο Ον συγκέντρωσε στον Εαυτό Του τις δυνάμεις Του και βεβαίωσε την πρόθεσή Του να δημιουργήσει. Δημιούργησε ό,τι είναι εξωτερικό και μπορεί να ιδωθεί. Είδε τις δημιουργίες Του και δεν Του άρεσαν και έτσι απέσυρε την προσοχή Του. Τότε οι δημιουργίες που έφτιαξε πέθαναν και εξαφανίσθηκαν. Δεν είχε διαρκή επιτυχία και δεν είδε παρά αποτυχία, καθώς ταξίδευε στην εξωτερική ατραπό της ζωής. Δεν κατανόησε την ανάγκη των μορφών. Σε μερικές έδωσε περίσσεια ζωής, σε άλλες πολύ λίγη. Κι έτσι και τα δύο είδη πέθαναν και απέτυχαν να δείξουν την ομορφιά του Κυρίου που τους έδωσε ζωή, αλλά απέτυχε να τους δώσει κατανόηση. Δεν γνώριζε τότε ότι η αγάπη υποστηρίζει”.

~

Τα αποτελέσματα της ακτινικής αυτής δύναμης είναι πολύ ιδιόρρυθμα και θα κυριαρχήσουν περισσότερο από ότι ως τώρα, καθώς η ακτίνα αυτή έρχεται τώρα σε ισχύ. Η ενέργεια αυτή ευθύνεται κυρίως για τις μολυσματικές και μεταδοτικές ασθένειες. Ο βασικός τόνος του έργου της έβδομης ακτίνας είναι να συνενώσει τη ζωή και την ύλη πάνω στο φυσικό πεδίο. Ωστόσο, όταν ιδωθεί από τη σκοπιά της ατέλειας, είναι μια συνένωση (αν μπορείτε να κατανοήσετε τα επακόλουθα) της Ζωής, των ζωών και της γενικής ζωντάνιας της δημιουργικής διαδικασίας. Συμβολίζεται με τη σύμμειξη και την αέναη κινητήρια αλληλεπίδραση κάθε ζωής μέσα σε όλες τις ζωές. Το αποτέλεσμα είναι συνεπώς η δραστηριότητα όλων των σπερμάτων και βακτηριδίων μέσα στο μέσον που θα τα θρέψει καλύτερα. 

Κάθε ασθένεια και κακή υγεία είναι αποτέλεσμα της δράσης ή αδράνειας του ενός ή του άλλου από τους επτά τύπους ενέργειας καθώς επιδρούν στο ανθρώπινο σώμα. Όλες οι φυσικές παθήσεις προκύπτουν από την κρούση των ατελών αυτών ενεργειών. Καθώς κρούουν, εισέρχονται και διέρχονται από τα κέντρα του σώματος. Όλα εξαρτώνται από την κατάσταση των επτά κέντρων του ανθρώπινου σώματος, μέσω αυτών δρουν οι απρόσωπες ενέργειες, κομίζοντας ζωή, ασθένεια ή θάνατο, διεγείροντας τις ατέλειες του σώματος ή φέρνοντας υγεία σ’ αυτό. Όλα εξαρτώνται όσον αφορά το ανθρώπινο ον, από την κατάσταση του φυσικού σώματος, την ηλικία της ψυχής και τις καρµικές δυνατότητες. Θα ήθελα να σας ζητήσω να μην παρερμηνεύσετε τη σημασία της λέξης “ατέλεια” που χρησιμοποίησα τόσο πολύ σε σχέση με τα μεγάλα Όντα, που εκφράζουν μια θειότητα ανέφικτη από την ανθρωπότητα κάθε στιγμή στον ιδιαίτερο αυτό πλανήτη. Πρέπει να έχετε κατά νου ότι αυτό το ηλιακό σύστημα είναι το δεύτερο και ότι στο πρώτο ηλιακό σύστημα η έμφαση είχε τεθεί στη νοήμονα υλικότητα. Ο στόχος του ανώτατου μυημένου ήταν η επίτευξη πλήρους ελέγχου πάνω στην ύλη, η ανέλιξη της νοητικής αρχής και η κατάδειξη ενός συγκεκριμένου υλισμού. Στους μακρινούς εκείνους αιώνες αυτό σημάδευε την επίτευξη, ενώ στο παρόν ηλιακό σύστημα σημαδεύει την ήττα για την ανθρωπότητα. Το σύστημα αυτό, που περιλαμβάνει όλους τους πλανήτες μαζί με τη Γη μας, έχει έναν διαφορετικό στόχο και η δεύτερη θεία όψη, εκείνη της αγάπης, πρέπει να εκδηλωθεί και να εκδηλωθεί διαμέσου μιας ύλης διαποτισμένης με τις ποιότητες που αναπτύχθηκαν στο πρώτο σύστημα. Ό,τι ήταν τελειότητα εκείνη την εποχή, δεν είναι τώρα. Συνεπώς τα Μεγάλα Όντα που είναι το σύνολο παντός ό,τι είναι, εργάζονται διαμέσου και εντός της ουσίας που είναι ήδη χρωματισμένη ή μολυσμένη με ό,τι πρέπει να εγκαταλειφθεί και να μην υποβληθεί σε περαιτέρω ανέλιξη. Αυτές είναι οι ατέλειες που εξετάζουμε - οι επτά όψεις της νοήμονος υλικότητας. Εδώ έχει την έδρα και την έκφρασή της η ασθένεια. Μας λένε ότι το φυσικό σώμα δεν είναι αρχή. Στο τελευταίο ηλιακό σύστημα ήταν. Σε αυτό οι αρχές είναι διαφορετικές και στη σύγκρουση μεταξύ εκείνου που είναι και εκείνου που θα είναι (εκείνου που θέλει-να-είναι) έχουμε πάνω στο φυσικό πεδίο τα αίτια της ασθένειας και του θανάτου. Συλλογιστείτε αυτά τα ζητήματα και έχετε κατά νου ότι πρέπει να δείτε την εικόνα σε μεγάλη κλίμακα, όσο το δυνατό μεγαλύτερη κλίμακα, αν πρόκειται να έχετε μια αληθινή κατανόηση μερικών αιτίων των φυσικών δεινών και της ασθένειας.

- “Εσωτερική Θεραπευτική”, Alice A. Bailey