Εσωτερική Ιατρική Ι
Η Εσωτερική Ιατρική ξεκινάει από την αρχή ότι ΟΙ ΒΑΘΥΤΑΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΗΓΕΣ / ΑΙΤΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΜΑΣ. Συνεπώς, οι πρώτοι υπαίτιοι για την ταλαιπωρία μας είμαστε εμείς και οι πρώτοι ιατροί στους εαυτούς μας πάλι είμαστε εμείς.
Η αιτία της κάθε ασθένειας κρύβεται μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο. Ο καλύτερος ιατρός είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Το καθήκον του ιατρού είναι να εξηγεί και να βοηθάει. Το αποτέλεσμα της θεραπείας εξαρτάται από τη θέληση του ασθενούς να θεραπευτεί.
Βάσει του Συμπαντικού Νόμου: « Ό, τι σπείρεις τούτο και θα θερίσεις». Η αρρώστια πάντα είναι το αποτέλεσμα. Η αιτία της αρρώστιας είναι η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ/ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑ. Εάν αισθανόμαστε άσχημα αυτό σημαίνει, ότι εμείς οι ίδιοι επιλέξαμε να αισθανόμαστε άσχημα. Όλες ανεξαιρέτως οι αιτίες της αρρώστιας είναι η ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ Ή ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ.
Η καλύτερη θεραπεία βρίσκεται στη ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ:
α) του εαυτού μας για κάποια πράξη
β) του άλλου για κάποια πράξη
γ) στη ζήτηση της συγνώμης από το σώμα, που του προκαλέσαμε κακό.
Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ
Γίνεται η απελευθέρωση των δύο άκρων, που μας δεσμεύουν, δηλαδή μεταξύ εμού και του άσχημου και μεταξύ εμού και του σώματός μου.
Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΩΡΕΙΝ.
Μετά την ειλικρινή συγχώρεση:
1) ανοιγόμαστε στο καλό
2) πιστεύουμε στο καλό
3) δίνουμε την ευκαιρία στον Άγγελο-φύλακά μας να μας βοηθήσει.
Το άγχος είναι η αόρατη ενεργειακή σύνδεση με το κακό.
ΑΡΡΩΣΤΙΑ είναι η συσσωρευμένη αρνητική ενέργεια κάθε μορφής άγχους, που υλοποιήθηκε στο φυσικό / υλικό επίπεδο.
ΦΟΒΟΣ ο υπ' αριθμόν ΕΝΑ εχθρός του ανθρώπου, είναι αρνητικό αίσθημα, το προϊόν αλλά και η αιτία του άγχους (φαύλος κύκλος) που καταστρέφει την βούληση, πλήττει τα τσάκρας όλου του σώματος. Το πληγωμένο από τον φόβο όργανο δεν μπορεί να λειτουργεί φυσιολογικά.
Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ/ ΑΓΧΟΥΣ ΣΕ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Η αρνητική ενέργεια ( φόβος / άγχος) κατ' αρχήν πλήττει τα επινεφρίδια, προκαλείται σπασμός αυτών και πτώση έκκρισης των ορμονών της ζωής. Τα επινεφρίδια αντιστοιχούν στο 3 τσάκρα- πλήττεται η δύναμη της εξουσίας και της κυριαρχίας και της θελήσεως. Κάθε όργανο έχει την δική του συνείδηση. Όταν πλήττεται η βούληση, γίνεται παράλυση του οργάνου.
Γενικά επί πλήξεως του :
1 τσάκρα : έχουμε προβλήματα ζωικής δύναμης,
2 τσάκρα: έχουμε σεξουαλικά προβλήματα,
3 τσάκρα: προβλήματα εξουσίας / κυριαρχίας,
4 τσάκρα: προβλήματα αγάπης,
5 τσάκρα: προβλήματα επικοινωνίας,
6 τσάκρα: προβλήματα ισορροπίας μεταξύ συγκινήσεως και της λογικής,
7 τσάκρα: προβλήματα πίστεως.
Λέξεις - κλειδιά, που προδίδουν τον κρυφό φόβο: «δεν θέλω», « δεν τολμώ», « ίσως κάνω λάθος», « άραγε αξίζει;», «δεν ξέρω».
Η αιτία του κάθε φόβου είναι η ΕΝΟΧΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ από τις προηγούμενες και τη νυν ενσαρκώσεις.
Η ενοχή είναι ένα αίσθημα του μη αφομοιωμένου μαθήματος της ζωής. Η ενοχή από τις προηγούμενες ζωές προσελκύει στην τωρινή ζωή τις ίδιες καταστάσεις σε αντίθετη μορφή ή παραλλαγή για να γίνει κατανοητή τώρα. Π.χ. αντί του σχήματος 2+3=5, δίνεται για κατανόηση το σχήμα 3+2=5.
Το οποιοδήποτε αφομοιωμένο μάθημα ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΧΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ. Το μη αφομοιωμένο μάθημα ΕΠΙΔΕΙΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΧΗ ΔΙΑ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΟΥ.
ΕΝΟΧΗ : είναι η μη αγάπη- μη κατανόηση- μη αφομοίωση μαθήματος- υποχρέωση του υποφέρειν. Με άλλα λόγια είναι Η ΜΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΘΕΣ, ΜΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ.
ΦΟΒΟΣ: είναι η ενέργεια και όπως κάθε ενέργεια έχει την συνείδηση, έτσι και ο φόβος έχει συνείδηση. Ο φόβος μας ακούει. Ήρθε να μας διδάξει. Τον προσελκύσαμε εμείς οι ίδιοι. Θέλει το καλό μας, να μας μάθει. Ο πόνος από φόβο είναι η αρνητική μας εκτίμηση για το οποιοδήποτε μάθημα ή γεγονός.
Θεραπεία του φόβου:
- ανεύρεση του φόβου και συγχώρεσή του
- συγχώρεση του εαυτού μας για τον φόβο
- συγνώμη από το σώμα για τον προκληθέντα πόνο
- συγχώρεση ανθρώπου, που μας φόβισε
Η επανάληψη άπειρες φορές των ανωτέρω απαλλάσσει και απελευθερώνει.
Ένταση της αγάπης - κατανόηση - συγχώρεση - απελευθέρωση - αγάπη – ελευθερία = ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΦΟΜΟΙΩΘΗΚΕ.
Η ενοχή φέρνει τον φόβο, ο φόβος φέρνει την κακία και τον θυμό, ο θυμός οδηγεί στην αρρώστια, η αρρώστια φέρνει τον θάνατο.
Το μόνο δραστικό φάρμακο είναι : ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ + ΑΓΑΠΗ.
Η ΚΑΚΙΑ όταν φτάνει στο κρίσιμο σημείο καταστρέφει τον ίδιον τον άνθρωπο. Η κακία οδηγεί στον ΚΑΡΚΙΝΟ.
Ασχέτως της οποιασδήποτε αιτίας:
- αν φοβάμαι τους κακούς
- αν κακιώνουν εξ αιτίας μου
- αν μισώ τους κακούς = ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ
Η κακία θα προσελκύσει μόνο την κακία και η κακία μεγαλώνει.
ΤΑ 3 ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ:
1 ΣΤΑΔΙΟ:
- η πανικοβληθείσα κακία = φόβος έναντι της κακίας = φέρνει την ΑΛΛΕΡΓΙΑ
- ο φόβος του «δεν με αγαπάνε» καταπιέζει τον πανικό- κρυφός φόβος, καταπίεση των αισθημάτων, που οδηγεί στο ΒΡΟΓΧΙΚΟ ΑΣΘΜΑ.
2 ΣΤΑΔΙΟ:
- η σκληρή πάλη κατά του κακού προκαλεί την συσσώρευση του μεγάλου θυμού και οδηγεί στην ΧΟΛΟΛΙΘΙΑΣΗ.
- ο φόβος του «δεν με αγαπάνε» αναγκάζει να κρύβουμε τον θυμό η την κακία με σκοπό να με αγαπήσουν, οδηγεί στην ΝΕΦΡΟΛΙΘΙΑΣΗ.
3 ΣΤΑΔΙΟ:
- συνειδητή πια κακία.
- δεν μπορώ να αντιμετωπίσω τον κακό άνθρωπο- του εύχομαι το κακό, έτσι εμφανίζεται ο ΑΡΓΑ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ.
- ο φόβος του « δεν με αγαπάνε» με αναγκάζει να κρύβω συνειδητά την κακία και έτσι εμφανίζεται ο ΤΑΧΕΩΣ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ.
Εάν ο καρκινοπαθής από το πρωί ως το βράδυ ασχολείται μόνο με ένα πράγμα: συγχωρεί και αγαπάει τους πάντες άνευ όρων σε λίγους μήνες θεραπεύεται.
Ο φόβος του «δεν με αγαπάνε» προκαλεί :
- διαταραχές ισορροπίας μεταξύ αισθήματος/ λογικής
- λανθασμένες πράξεις
- ενοχή, που οδηγεί με την σειρά της στην κακία και τον θάνατο.
Εάν πάσχει οποιοδήποτε όργανο πρέπει να κάνουμε 3 ερωτήσεις:
1) ποιος φόβος έπληξε το όργανο;
2) γιατί το μάτι δεν θέλει να δει;
3) Γιατί το αφτί δεν θέλει να ακούσει;
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ :
1) προσωπικό κάρμα
2) κάρμα προγόνων
3) τρόπος ζωής
4) τρόπος σκέψης
5) τρόπος διατροφής
6) αδυναμία των ιατρών να αλλάξουν τους ανωτέρω παράγοντες.
Η δραστική θεραπεία των καταστάσεων αυτών είναι:
- δουλειά πάνω στην συνείδηση
- δουλειά πάνω στον οργανισμό.
Εμείς οι ίδιοι είμαστε υπαίτιοι όλων των παθήσεών μας. Το σώμα μας, όπως και όλη η Ύπαρξη, αντανακλά τις σκέψεις και τις αντιλήψεις μας.
«Με τη δέουσα προσοχή ακούω τα εκπεμπόμενα σήματα, που μου στέλνει το σώμα, το οποίο λέει πάντα την αλήθεια».
ΛΟΥΪΖΑ ΧΑΙΗ