Μύηση Ι (Α' μέρος)
Μύηση Ι, Γέννηση στη Βηθλεέμ
Ακτίνα VII, Η Ενέργεια της Τάξεως ή Τελετουργικής Μαγείας
Σε αυτήν την ιδιαίτερη στιγμή της παγκοσμίου ιστορίας, η ενέργεια της έβδομης ακτίνας είναι αυξημένης ισχύος. Η βαθμιαία απόσυρση της έκτης ακτίνας του Ιδεαλισμού και της αποκλειστικά προσηλωμένης Αφομιώσεως ευθύνεται για την ζύμωση, την παγίωση, την καταστροφή, τον θάνατο και τις διαιρέσεις του περασμένου αιώνος. Τα παλαιά πράγματα παρέρχονται καθώς ο Κύριος της έκτης ακτίνας αποσύρει την προσοχή Του και συνεπώς την ενέργεια Του. Η ακτινοβολία Του σήμερα δεν συγκεντρώνεται και δεν εστιάζεται στη ζωή των τριών κόσμων. Ταυτόχρονα, η ενέργεια και η ακτινοβολία του Κυρίου της έβδομης ακτίνας γίνονται σταθερά ισχυρότερες στους τρεις κόσμους.
Η εισβολή μιας νέας ακτίνας δημιουργεί πάντοτε μια έντονη περίοδο μυητικής δραστηριότητας και αυτό συμβαίνει σήμερα. Το μεγαλύτερο αποτέλεσμα, όσον αφορά την ανθρωπότητα, είναι να καταστήσει δυνατή την παρουσίαση χιλιάδων ζηλωτών και υποψηφίων για την πρώτη μύηση. Οι άνθρωποι, σε μεγάλη κλίμακα και σε ομαδικούς σχηματισμούς, μπορούν σήμερα να περάσουν δια μέσου της εμπειρίας της Μυήσεως της Γέννησης. Χιλιάδες ανθρωπίνων όντων μπορούν να δοκιμάσουν τη γέννηση του Χριστού μέσα τους και μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι η Χριστική ζωή, η Χριστική φύση και Χριστική συνείδηση είναι δική τους.
Αυτή η μύηση της "νέας γεννήσεως" της ανθρώπινης οικογένειας θα λάβει χώρα στη Βηθλεέμ, συμβολικά νοούμενη, γιατί η Βηθλεέμ είναι ο "οίκος του άρτου" - ένας αποκρυφιστικός όρος που σημαίνει την εμπειρία του φυσικού πεδίου (ύλης). Οι μεγάλες αυτές μυήσεις πρέπει να καταγραφούν στον φυσικό εγκέφαλο και να εγχαραχθούν από την αφυπνισμένη συνείδηση του μυημένου και τούτο πρέπει να συμβαίνει αυτή την περίοδο κατά την οποία - για πρώτη φορά αφότου η ανθρωπότητα εμφανίστηκε πάνω στη Γη - μπορεί να λάβει χώρα μια μαζική μύηση.
Η εμπειρία ΔΕΝ έχει ανάγκη να εκφραστεί με απόκρυφους όρους και στην πλειονότητα των περιπτώσεων ΔΕΝ θα εκφραστεί έτσι. Ατομικά, ο μυημένος που λαμβάνει αυτή τη μύηση έχει επίγνωση μεγάλων αλλαγών στη στάση του προς τον εαυτό του, προς τους συνανθρώπους του, προς τις περιστάσεις και στην ερμηνεία του των γεγονότων της ζωής. Ένας νέος προσανατολισμός προς τη ζωή και ένας νέος κόσμος σκέψεως καταγράφονται από αυτόν. Οι άνθρωποι θα αναγνωρίζουν σε πολλές ζωές τις εκδηλώσεις της εμφάνισης της Χριστικής συνείδησης και το πρότυπο ζωής θα προσαρμόζεται στην αλήθεια, όπως υπάρχει στις διδασκαλίες του Χριστού.
Η ζωή της προσωπικότητας που είναι προσανατολισμένη μέχρι τώρα στην επίτευξη υλικών και καθαρά εγωιστικών σκοπών, θα βρίσκεται σε διαμάχη με τη νέα εσώτερη κατανόηση. Ο "σάρκινος άνθρωπος" θα πολεμά τον πνευματικό άνθρωπο και αμφότεροι θα ζητούν να αποκτήσουν τον έλεγχο. Στα αρχικά στάδια, μετά την "γέννηση" και κατά τη διάρκεια της "νηπιότητας του Χριστού" - μιλώντας και πάλι συμβολικά - η υλική όψη θριαμβεύει. Βραδύτερα θριαμβεύει η Χριστική ζωή. Αυτό το γνωρίζετε καλά. Κάθε μύηση φανερώνει ένα στάδιο στην ανάπτυξη και την αύξηση αυτού του νέου παράγοντα στην ανθρώπινη συνείδηση και αυτό συνεχίζεται μέχρι την τρίτη μύηση, οπότε και εμφανίζεται ο "πλήρως αναπτυγμένος εν Χριστώ άνθρωπος".
Η ανέλιξη της Χριστικής ζωής, σαν αποτέλεσμα της παρουσίας και της δραστηριότητας της δεύτερης Θείας όψεως - δηλαδή της Αγάπης - θα καταλήξει στο τέλος του οικονομικού φόβου και ο "οίκος του άρτου" θα γίνει ο "οίκος της αφθονίας". Ο άρτος, ως το σύμβολο της υλικής ανθρώπινης ανάγκης, θα ελέγχεται από εκείνους των οποίων οι ζωές αρχίζουν να ελέγχονται από τη συνείδηση της ευθύνης και της υπηρεσίας. Αυτοί οι μυημένοι υπάρχουν κατά χιλιάδες σήμερα. Θα υπάρχουν κατά εκατομμύρια κατά το έτος 2025...
Alice A. Bailey, "Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις"
