Μύηση IV (Α' Μέρος)

Μύηση IV: Η Μεγάλη Απάρνηση ή Σταύρωση
Ακτίνα IV: Η Ενέργεια της Αρμονίας μέσω Διαμάχης

Αυτή η τέταρτη ακτίνα, όπως πολλές φορές έχει λεχθεί, είναι εκτός ενσαρκώσεως, όσον αφορά τα επανενσαρκούμενα εγώ ή ψυχές των ανθρώπων. Ωστόσο, από μια άλλη άποψη, η ακτίνα αυτή είναι πάντοτε σε δράση και πάντοτε παρούσα, επειδή είναι η ακτίνα που κυβερνά το τέταρτο βασίλειο της φύσεως, το ανθρώπινο βασίλειο, στους τρεις κόσμους της αυστηρά ανθρώπινης εξέλιξης. Είναι η δεσπόζουσα ενέργεια, που ασκεί πάντοτε πίεση πάνω στο τέταρτο βασίλειο. Αυτή η πίεση άρχισε να ενεργοποιείται αρχικά κατά το τέλος της τέταρτης ανθρώπινης φυλής, αυτής των Ατλάντων. Κατά την εποχή εκείνη, οι άνθρωποι άρχισαν να αποδεικνύουν μια αυξανόμενη αίσθηση ευθύνης και επομένως και αίσθηση της δυνάμεως να εκδηλώνουν διακριτική εκλογή. Αυτή οδήγησε στον μεγάλο πόλεμο στην τέταρτη φυλή, που κορυφώθηκε στον Κατακλυσμό, για τον οποίον επιμαρτυρούν όλα τα μέρη του κόσμου και στον οποίον αναφέρονται οι περισσότερες παγκόσμιες Γραφές. Κατά την εποχή εκείνη, η Μαύρη και η Λευκή Στοά των Μυστών είχαν επίσης εμπλακεί και η πρώτη μεγάλη μάχη μεταξύ των εκπροσώπων του "κακού" και των Δυνάμεων του Φωτός έλαβε χώραν. Η μάχη ήταν αμφίρροπος και καμία από τις δύο πλευρές δεν αποδέχτηκε την ήττα της. Κάτω από τον συμβολισμό του Κατακλυσμού, είναι φανερό ότι η μάχη εστιάστηκε κυρίως πάνω στο αστρικό πεδίο, αν και έλαβε χώρα ιστορικά πάνω στο φυσικό πεδίο. Το δε αποτέλεσμα της ήταν η καταστροφή του κόσμου δια του ύδατος, όπως μπορεί να εκφραστεί συμβολικά.

Αυτήν την εποχή, η επίδραση αυτής της ακτίνας είναι κυριαρχικά ομαδικής φύσεως και δεν υπάρχουν ψυχές της τέταρτης ακτίνας σε ενσάρκωση. Αυτή η ακτίνα είναι η κύρια υπεύθυνη για τις βιαιότητες και τις εντάσεις και για την αρχική σύγκρουση μεταξύ του κυριότερου ζεύγους των αντιθέτων, στο οποίο δίνουμε το όνομα πνεύμα-ύλη. Η ενέργεια αυτή καθιστά φανερή τη διάκριση, που τόσο συχνά παρανοείται από τον άνθρωπο, μεταξύ καλού και κακού. Θα γίνει φανερό σ' εσένα ότι αυτή η Αρχή της Διαμάχης συνδέεται στενά με τον θάνατο. Με τη λέξη θάνατο εννοώ απόσπαση από τις συνθήκες της μορφής - φυσικές, αστρικές και νοητικές. Εννοώ τη διακοπή επαφής με φυσική μορφή, επαφής με αστρική θυμική αυταπάτη και με νοητική πλάνη. Εννοώ την απόρριψη της Μάγια, που είναι το όνομα αυτής της πανπεριεκτικής επιδράσεως που κατασυντρίβει τον άνθρωπο που είναι βυθισμένος στον οποιουδήποτε είδους υλισμό. Αυτή είναι η Αρχή της Διαμάχης, αφανής σε κάθε άτομο ουσίας, που προκαλεί πρώτα απ' όλα σύγκρουση, έπειτα απάρνηση και τελικά χειραφέτηση, που προκαλεί πόλεμο έπειτα απόρριψη και τελικά απελευθέρωση. Αυτή η αρχή είναι στενά συνδεδεμένη με τον Νόμο του Κάρμα.

Η Μύηση της Απαρνήσεως είναι τόσο οικεία στην πλειονότητα των ανθρώπων, ώστε δυσκολεύομαι να πω αυτό που θα ανακόψει την προσοχή σου και θα εξουδετερώσει μια οικειότητα η οποία αναγκαστικά ελαττώνει τη σπουδαιότητα του θέματος στη συνείδησή σου. Η ιδέα της σταύρωσης συνδέεται στη διάνοια σου με τον θάνατο και το μαρτύριο ενώ καμία τέτοια έννοια δεν υποκρύπτεται στην αληθινή της σημασία. Το σύμβολο του Σταυρού - που συνδέεται στον δυτικό κόσμο με αυτή τη μύηση και με τη Χριστιανική πίστη - είναι στην πραγματικότητα ένα κοσμικό σύμβολο, που προηγείται κατά πολύ χρονολογικά της Χριστιανικής εποχής. Είναι ένα από τα μείζονα σύμβολα που συναντώνται στη συνείδηση των προχωρημένων Εκείνων Όντων, τα Οποία από τον απομακρυσμένο ήλιο, τον Σείριο, την έδρα της αληθινής Μεγάλης Λευκής Στοάς, αγρυπνούν πάνω στα πεπρωμένα του ηλιακού μας συστήματος αλλά τα Οποία αποδίδουν ιδιαίτερη προσοχή στον σχετικά μικρό και ασήμαντο φαινομενικά πλανήτη μας, τη Γη.

Ο σταυρός που αναφέρεται σε αυτήν τη μύηση είναι ο Ενεργειακός Σταυρός των ουρανών. Στον σταυρό αυτό μετατοπίζεται ο μαθητής κατά την τέταρτη μύηση από τον Σταθερό Σταυρό των ουρανών. Αυτός ο σταθερός σταυρός είναι ο σταυρός στον οποίο είχε σταυρωθεί από τη στιγμή που βρέθηκε πάνω στην Ατραπό της Δοκιμασίας και πέρασε από εκεί στην Ατραπό της Μαθητείας. Στην Ατραπό αυτή - έχοντας υπερβεί τον κόσμο των φαινομένων και έχοντας αποκαταστήσει μια άρρηκτη επαφή με τη Μονάδα - απαρνείται τον Μεταμορφωτικό Σταυρό της ύπαρξης στους τρεις κόσμους (τον κόσμο των εμφανίσεων) και μετά από μια χρονική περίοδο μεταφέρεται στον Σταθερό Σταυρό. Αυτό καλύπτει την περίοδο των τριών πρώτων μυήσεων. Έχοντας τώρα ελευθερωθεί δια μέσου της απαρνήσεως, δεν έχει πια ανάγκη να υποστεί τις δοκιμές, δοκιμασίες και δυσκολίες που αναπόφευκτα συνεπάγεται η σταύρωση επί του Σταθερού Σταυρού. Μπορεί τώρα να λάβει τη θέση του πάνω στον Ενεργειακό Σταυρό, με όλες τις κοσμικές του συνέπειες και ευκαιρίες που προσφέρονται τότε. Αυτό όσον αφορά το άτομο είναι συμβολικό και μεταφορικό. Όσον αφορά όμως τον Ουράνιο Άνθρωπο η πράξη δεν είναι συμβολική, είναι απολύτως πραγματική. Ας το δούμε όμως αναλυτικότερα αυτό:

1. Ο Μεταμορφωτικός Σταυρός κυβερνά τους τρεις κόσμους και ιδιαίτερα το αστρικό πεδίο. Στον σταυρό αυτό "σταυρώνεται" ο μέσος άνθρωπος ωσότου αποκτήσει την αναγκαία εμπειρία και προσανατολιστεί συνειδητά προς μια άλλη φάση ανελίξεως.

2. Ο Σταθερός Σταυρός κυβερνά τους πέντε κόσμους της ανθρώπινης ανάπτυξης και καθορίζει τις εμπειρίες όλων των μαθητών. Δια μέσου της πειθαρχίας και των εμπειριών που έχουν αποκτηθεί κατ' αυτόν τον τρόπο πάνω σ' αυτόν τον σταυρό, ο μαθητής περνά από  μια απάρνηση σε μια άλλη ωσότου επιτύχει πλήρη ελευθερία και απελευθέρωση.

3. Ο Ενεργειακός Σταυρός κυβερνά τον Διδάσκαλο καθώς Αυτός περνά δια μέσου των υπολοίπων πέντε μυήσεων. Η τέταρτη μύηση, πράγμα αρκετά περίεργο, δεν διέπεται ούτε από τον Σταθερό Σταυρό ούτε από τον Ενεργειακό. Ο μαθητής κατεβαίνει από τον Σταθερό Σταυρό και ζητά ν' ανέβει στον Ενεργειακό Σταυρό και αυτή η μεταβατική περίοδος τον κυβερνά πρακτικά. Θα μπορούσε λοιπόν να σημειωθεί ότι υπάρχουν τρεις μυήσεις που δοκιμάζει ο μαθητής όσον αφορά τη γνώση και εμπειρία. Η πρώτη, η δεύτερη και η τρίτη. Έπειτα μεσολαβεί μια μεταβατική μύηση, που ακολουθείται από πέντε μυήσεις που υφίσταται ο Διδάσκαλος πάνω στον Ενεργειακό Σταυρό.

Πρέπει να θυμάσαι ότι η χαρακτηριστική ιδιότητα του ανθρώπου πάνω στον Μεταμορφωτικό Σταυρό είναι η ιδιότητα της αυτοσυνείδησης. Ότι ο μαθητής πάνω στον Σταθερό Σταυρό αποκτά γοργά συνείδηση του ομίλου όταν οι εμπειρίες που δοκιμάζει αφομοιωθούν ορθά. Και ότι ο Διδάσκαλος πάνω στον Ενεργειακό Σταυρό διακρίνεται από μια παγκόσμια συνείδηση η οποία τελικώς γίνεται κοσμική συνείδηση - μια κατάσταση υπάρξεως άγνωστη σ' εσένα, ακόμη και στις πιο τολμηρές πτήσεις της φαντασίας σου...